4.9.2015 | 11:00
Έφηβοι δυστυχισμένοι
Πως να ζησεις την ανέμελη εφηβική ζωή όταν όλος ο κόσμος βρίσκεται σε κρίση... Οι στιγμές χαράς είναι μετρημένες στα δάχτυλα ενώ αυτές που μου προκαλούν θλιψη αμέτρητες! Δεν είναι θέμα κάποιου γκομενου ή της πίεσης από το διάβασμα!! Είναι ότι η οικογένεια μου και οι οικογένειες των ατόμων που αγαπώ είναι σαλταρισμενες και κατά συνέπεια σαλταρουμε και εμείς οι νεότεροι. Οικονομική κρίση, ανθρωπιστική κρίση... Ε λοιπόν, που είναι η ανθρωπιά και ο αλληλοσεβασμός που μας διδάσκουν στα σχολεια? Που είναι ο θεός που τόσο φανατικά μας μαθαίνουν να τον αγαπάμε? Γιατί πρέπει από τα 16 να είμαστε μέσα σε ένα καζανι και να βράζουμε λες και είμαστε 40 με προβλήματα? Δεν υπάρχει ένας συνετός άνθρωπος να βρει τα κοτσια και να βγει να πει πως δεν πάει αλλο? Όχι επειδή δεν μπορούμε να πάρουμε αι-φον ή σμαρτ-τβ αλλά επειδή δεν ζούμε πλέον! Να υπάρξει κάποιος να μιλήσει για παγκόσμια ειρήνη και αγαπη! Αυτό χρειαζόμαστε ειρήνη αγάπη σεβασμό και πίστη στους εαυτους μας! Σε καμία ανώτερη δύναμη που δεν την έχει δει ποτέ κανείς και ούτε πρόκειται να την δούμε! Είμαστε νεοι μη μας περιορίζεται τα όνειρα και τις φιλοδοξίες!