ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετα απο 1.5 μηνα...Σημερα υπαρχεις μεσα μου πιο πολυ απο ποτέ, κ δεν λες να βγεις. Ποσο ελπιδοφορο ηταν το ξεκινημα μας κ ποσο καταστροφικη η συνεχεια! Έφυγες! Με αποχαιρετησες με ενα μνμ του τυπου "συγνωμη που δεν μπορω να ανταπεξελθω" δεν μου εδωσες ουτε χωρο Ούτε χρονο. θα σεβαστω την επιλογη σου ωστοσο κ θα υποφερω συνειδητά. Παρολα αυτα 24 ωρες που δεν έχουμε μιλήσει κ νιωθω ότι δεν μπορώ να το παλέψω, κ ξαφνικά εκει που αγγιζω τον πατο κ πολεμάω τον εαυτό μου για να σε βγαλω από μέσα Μου, έρχεται μνμ σου! "Κακόγουστο αστείο" ήταν το ότι πίστεψα σε εμάς κ αφέθηκα. Κ εσυ φαντάζομαι την ίδια άποψη θα έχεις.. Κάθε φορά τα ίδια σκεφτόμασταν αλλωστε πως είναι δυνατόν τωρα να διαφέρει! Μου έδωσες το όνειρο σε έναν κόσμο γεμάτο εφιάλτες. Το μαρτύριο μου είχε ξεκινήσει από τότε που μου μίλησες πρώτη φορα, απλά εγω δεν το ήξερα ακομα. Κ το εμαθα στη συνέχεια με τον πιο επίπονο τρόπο. Ενθουσιαζομαστε ευκολα με ανθρώπους αλλα με εσένα ήταν αλλιώς. Ήσουν κάτι σπουδαίο, κάτι Μεγάλο! Μαζί σου ενιωσα πως θελω να τρέξω στην αλλη άκρη του κόσμου. Ερωτευόμαστε, κάνουμε κοινά σχέδια, όνειρα.. ΞΎΠΝΑ ΤΏΡΑ! ΤΈΛΟΣ ΤΟ ΌΝΕΙΡΟ λέω στον εαυτό μου! Έγινες "Μαθημα" δάσκαλε!.