ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν αντεχω αλλο να ειμαι σε μια δουλεια που δεν νιωθω δημιουργικη και που κυριαρχει μονιμως μια ΑΔΡΑΝΕΙΑ. αντι να με κυνηγανε να δουλευω, κυνηγαω εγω τους Διευθυντες να κανουμε πραγματα!! απιστευτο.. μου λενε να μην μιλαω γιατι εχω μια δουλεια και πληρωνομαι αλλα αληθεια υποφερω καθε μερα που ξυπναω νιωθω πως ΧΑΡΑΜΙΖΟΜΑΙ και ειμαι ΠΑΡΑ πολυ προβληματισμενη για το μελλον μου. Δεν βρισκω λογο να πηγαινω ακομα κ αν πληρωνομαι. ξερω πως ειναι δυσκολες εποχες αλλα προσπαθω να βρω κατι αλλο και δεν μου καθεται απο πουθενα. εγκλωβισμος... ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ. βοηθεια. υγ: μην μου πειτε να παω εξωτερικο γιατι αγαπω τη χωρα μου και δεν θελω να γινω μεταναστης.