ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με γνώρισες μέσα από ανώνυμα σχόλια. Κάπως αντιπροσωπευτικά βέβαια, αλλά δεν είναι το (τωρινό) πραγματικό εγώ μου.Όταν βλεπόμαστε περνάμε καλά δε λέω, αλλά δεν σου έχω δώσει/δείξει όσα έχω και ότι είμαι. Είσαι αρκετά έξυπνη ώστε να βλέπεις μέσα μου. Αλλά βλέπεις μέχρι αυτό που φαίνεται. Υπάρχουν και άλλα που δεν φαίνονται. Άλλα που θέλω πολύ να μάθεις και ας σε "ξενερώσουν". Δεν μπορώ όμως. Ή μάλλον δε μου βγαίνει. Δεν είμαι πολύ ομιλητικός (εώς καθόλου θα έλεγα) και αυτό σίγουρα σε ενοχλεί κι ας μη το δείχνεις.Τα 2 τελευταία χρόνια ήταν τα χειρότερα από τα 26 μου. Οι στιγμές χαράς μου μετρημένες στα 10 μου δάχτυλα. Οι διάφορες καταστάσεις βοήθησαν πολύ στο να γίνω αυτό που φαίνομαι σήμερα. Δεν με αλλάξαν σαν χαρακτήρα, προς Θεού. Αλλά η συμπεριφορά μου και η στάση μου είναι άσχετη με εμένα.Μέχρι τώρα δεν σου έχω μιλήσει για τα προβλήματά μου, φοβούμενος μη με δεις με άλλο μάτι. Μη με λυπηθείς, μη με σιχαθείς, ή μη νομίζεις πως θέλω απλά κάτι να ξεφύγω από τη μιζέρια μου.Από την άλλη όμως, εσύ ήσουν πάντα ειλικρινής μαζί μου. Και θέλω να στο ανταποδώσω αυτό. Εξ άλλου, αυτό που θέλω να έχω μαζί σου δεν πάει πουθενά χωρίς ειλικρίνεια.Θα μπορούσα να γράψω εδώ μερικά από αυτά που θέλω-πρέπει να μάθεις, αλλά οι ανώνυμοι φίλοι μας θα τα πάρουν για τρολιά. Δεν είναι τόσο συνηθισμένα βλέπεις. (άσε που μπορεί να μπλέξω κιόλας)Προσπαθώ να αλλάξω. ή καλύτερα να ξανά-αλλάξω. να επανέλθω/συνέλθω. Και εσύ με βοηθάς σε αυτό (ακόμα και αν δεν το ξέρεις). Είμαστε σε μια φάση που μπορεί να ξεκινήσει κάτι καλό! και θα ήταν κρίμα να χαλάσει στο μέλλον από αυτά που δεν σου είπα...Και για να επανέλθω λίγο στο κλίμα των εξομολογήσεων: Μου λείπεις...