23.10.2014 | 21:43
Εγώ..
...ντρέπομαι. Ντρέπομαι γι αυτό που αισθάνομαι. Ντρέπομαι γι αυτό που ένιωσα. Ντρέπομαι να κυκλοφορώ ανάμεσα στους πολλούς ''φυσιολογικούς''.Ντρέπομαι και νιώθω απίστευτες ενοχές που αγάπησα και ερωτεύτηκα παράφορα μια κοπέλα, διότι είμαι κοπέλα.Με βάζω στο περιθώριο. Εγώ. Φοβάμαι.Φοβάμαι την αντίδραση όσων αγαπώ, αν το αποκαλύψω.Θα με κρίνουν. Θα με λυπηθούν. Ίσως, κατηγορήσουν τη μαμά μου. Η μαμά μου.Ο πιο γλυκός άνθρωπος πάνω στη γη. Εμένα και τον αδερφό μου μας μεγάλωσε με απέραντη αγάπη. Μας έδωσε και μας δίνει τα πάντα. Ο πατέρας μου.Μας αγαπά. Πολύ. Δεν μας στάθηκε. Μα, μας αγαπά.Η μαμά μου, θα σπάσει σε χίλια κομμάτια αν μάθει. Ο πατέρας μου, δεν θα θέλει να με ξέρει.Οι φίλες μου, οι καλύτεροι άνθρωποι που έχω γνωρίσει. Γνωρίζουν. Με αγαπούν γι αυτό που είμαι.Ενοχές, ενοχές, ενοχές. Φοβάμαι να ζήσω. Δεν μου επιτρέπω να ζήσω.Έχω επισκεφθεί ειδικό. Ακόμα τον επισκέφθομαι όταν μου επιτρέπεται οικονομικά. Με βοήθησε, με βοηθάει, με έσωσε. Μα δεν μπορώ.Δεν μπορώ. Κοιμάμαι και ξυπνάω με αυτό το βάρος.Γιατί; Γιατί; Γιατί να είμαι διαφορετική ως προς αυτό το κομμάτι;Γιατί;