ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

με καποιον ξανα μετα απο τρια ολοκληρα χρονια, και δε ξερω τι με επιασε αυτες τις μερες, αλλα ενω δεν το ειχα συνειδητοποιησει ολο αυτο τον καιρο, παλι εχασα τρια ολοκληρα χρονια απο τη ζωη μου μονη μου, ενω θα μπορουσα να τα ζω αλλιως, μεσα σε μια σχεση, με αλλη ποιοτητα φυσικα. Μονη τοσο καιρο ειχα παραμελησει τελικα τοσο πολυ τον εαυτο μου, η αυτοπεποιθηση μου ειχε πιασει πατο, παλι ονειροπολουσα και ζουσα στον φανταστικο μου χρονο χωρις να αντιλαμβανομαι το χρονο που γλιστραει μεσα απο τα χερια μου. Ενταξει, κατανοητο οτι αυτα τα τρια χρονια βρεθηκα ξαφνικα μονη, κανοντας μια καινουρια αρχη, και ολο αυτο δεν ηταν ευκολο, με αποτελεσμα να απορροφα πολλη μου ενεργεια και να εχω μετατοπισει τις προτεραιοτητες μου σε αλλα θεματα, αλλα ρε σεις.... Τρια χρονια απτη ζωη μου ειναι αυτα, τα καλυτερα χρονια της ζωης μου, που δεν επιστρεφουν φυσικα. Και αγχωθηκα, γιατι ο χρονος περναει, και τωρα θελω να ζησω, να κανω πραγματα πολλα, να χορτασω ξανα ζωη οσο κρατησει και αυτη τη φορα! Δηλαδη ελεος, αν κανω διαλειμματα τριων χρονων ανα σχεση... Δε θα ζησω και 300 χρονια... Ειμαι σκατοπεριεργη ρε γαμωτο και οσο περνανε τα χρονια θα γινομαι χειροτερα, παλιοχαντζοχειρος και γω... Αλλα που θα μου παει, θα με στρωσω.... Και μην πατε να μου πειτε καλα εκανα, τρια χρονια ειναι αυτα. Δεν εκανα καλα, μη λεμε ανοησιες. Αλλα τρια χαμενα χρονια ρε!