ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πως είσαι σίγουρος οτι αυτο που αποφασισες σε παει στο σωστο δρομο?Ειμαι 32 και όχι άνεργη..πριν 2 χρονια αποφασισα να κανω κατι μόνη μου..αναγκάστηκα!καθε τόσο κατεληγα στον ΟΑΕΔ και όχι γιατι δεν ήμουν σωστή στη δουλειά μου...απλα δεν ήμουν διεκδικιτική και όλοι έβρισκαν πάτημα...πείστηκα λοιπόν ότι και δουλεια να βρώ ξανα σε λίγο καιρό πάλι θα έψαχνα καινούργια...Το σκέφτηκα πολύ και έτσι άνοιξα γραφείο..ΕΓΩ ΓΙΑ ΜΕΝΑ!Σήμερα,μετά από 2 χρόνια σκέφτομαι να το κλείσω...Δεν είναι η οικονομική κρίση...είμαι λογίστρια και τουλάχιστον αύτο το επαγγελμα η κριση όλο το φορτώνει..Είμαι απο το πρωι εως το βραδυ κλεισμένη στο γραφείο,με αγχος και πιεση..μόνη να προσπαθω να βρω λύσεις μεσα στο χαος..γυρναω σπίτι 8 κ 9 το βραδυ όλο νέυρα,γκρίνια...δεν κοιμαμαι καλα,δεν τρωω καθολου,κοινωνικη ζωη μηδεν...Ολα αυτά για κάποιες ελάχιστες δηλώσεις που έχω αναλάβει και σύνολο επιχειρησεων 4!!!!!!Λεφτα? αν και όποτε θελήσει ο άλλος να πληρώσει... Και φυσικά κανένας συγγενεις ή φιλος για να στηρίξει..κ ας έχουν όλοι επιχειρήσεις..λένε "κατσε να μάθεις", "δεν έχεις εμπειρια"..Γιατι μου έδωσαν τη δυνατότητα να τους αποδειξω τι μπορω να κάνω στη δουλεία μου?Τις όποιες δυνατότητες μου?Με πνιγει το παραπονο...δουλέυω απο 15 χρονων,δεν τη φοβαμαι τη δουλεια,ούτε τις απαιτήσεις της αλλα 2 χρόνια όσο κ αν το παλέυω ουτε τα έξοδα του γραφείου δεν βγάζω...και βλεπω ανθρώπους να έχουν θυσαυρίσει απο αυτή τη δουλεια κάνοντας λάθη σε απλά και βασικα πράγματα...Αναρωτίεμαι,αξίζει όλο αυτό?έχασα τον μπαμπα μου απο καρκίνο και με πονάει πολύ ακόμα,είναι πολύ πρόσφατο ...έτσι όπως πάω σε λίγο είμαι πεπεισμένη οτι θα χτυπήσει κ μένα...Ας γίνω καθαρίστρια..να έχω το μισθό μου και το ωράριο μου...