ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον γνώρισα σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου...εκείνος λίγο βουτηγμένος στα λάθη του πατέρα του και εγώ ένα παιδί 24 χρονών ξαφνικά χωρισμένων γονιών.Ήμασταν δυο τελείως διαφορετικοί κόσμοι..ο μπαμπάς του νυχτερινό μαγαζί με γυναίκες και εμένα ένας δημόσιος υπάλληλος.. Όταν η "νύχτα" μπλέκει με τη "μέρα"¨..Δουλεύαμε στο ίδιο μαγαζί εκείνο το καλοκαίρι και πραγματικά από την πρώτη στιγμή που τον είδα τον ερωτεύτηκα και μετά με ερωτεύτηκε και εκείνος...οι πρώτοι μήνες που ζήσαμε ήταν κάτι πρωτόγνωρο και για τους δυο μας όχι τόσο όσον αφορά τη σχέση αλλά τα συναισθήματα που αναπτύξαμε ήταν πρωτόγνωρα και για τους δυο μας!!!και ξαφνικά αρχίζουν οι ουσίες..εκείνος βουτηγμένος σε αυτό και τη ψυχεδέλικη μουσική του στην έλλειψη εμπιστοσύνης και εγώ μια μικρή επαναστάτρια εναντίον αυτού!!!και εκεί άλλαξαν όλα...Δε μπορούσα να καταλάβω τι είναι φυσιολογικό,τι είναι σωστό και για ποιόν είναι σωστό?μήπως τελικά η κοινωνία μας έχει βάλει σε ένα τρυπάκι με μοναδικό της στόχο να μείνουμε όλοι μόνοι μας ή τελικά υπάρχουν στη ζωή κάποια "δεν πρέπει να είσαι με αυτόν","δεν πρέπει να κάνεις αυτό" κτλ...Είναι τόσα πολλά που θέλω να γράψω γι αυτόν τον άνθρωπο που μου έρχεται να τα σβήσω,δε φαίνεται καθόλου ποιος είναι για μένα πάρα μόνο για τους γύρω μου...και πιστέψτε με είναι ένας άνθρωπος ο οποίος με έκανε να αγαπήσω τα πάντα..τους γύρω μου,τα ελαττώματα των ανθρώπων αλλά κυρίως τον εαυτό μου,με έκανε να αγαπήσω εμένα...να καταλάβω επιτέλους αυτό που διαβάζω συνέχεια σε μυθιστορήματα "γι αυτό που είμαι εγώ όταν είμαι μαζί σου",πόσο όμορφο είναι αυτό?πόσο μαγικό?τον αγάπησα με όλη τη δύναμη της ψυχής μου και αυτό που έχω καταλάβει μέχρι τώρα,δλδ 9 μήνες μετά τη τελευταία μας προσπάθεια επανένωσης(για 3η φορά..εγώ πήγαινα και εκείνος με έδιωχνε) είναι ότι είναι πολύ εύκολο να λες σ`αγαπώ στους γύρω σου..δε ξέρεις όμως αν το πιστεύεις βαθιά...όλοι όμως έχουμε την ανάγκη να ακούσουμε ένα σ`αγαπώ αλλά γι αυτό καλύτερα μη το ζητάτε!!!!νιώθω ότι είχα το άλλο μου μισό αλλά μήπως τελικά πρέπει να δώσω αλλού την επόμενη ευκαιρία μου??? ή θα πρέπει να αναμετρηθώ με την "ουσία"??????????