ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με τον άντρα μου είμαστε παντρεμένοι εδώ και ένα χρόνο.Του ζητάω λοιπον να κάνουμε ένα παιδάκι και όλο μου λέει δικαιολογίες, ότι δεν μας πήραν και τα χρόνια (ειναι 32, ειμαι 25), ότι τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα, έχουμε κρίση, μπλα μπλα μπλα. Εγώ όμως λέω ότι ποτέ τα πράγματα δεν θα είναι εντελώς ιδανικά, δεν μπορούμε να περιμένουμε να γίνουμε βασιλιάδες!!Επιπλέον, αυτός νομίζει ότι με το που το αποφασίσουμε, θα έρθει κιόλας, λες και το παραγγέλνεις!!Επιπλέον, λόγω γυναικολογικού προβλήματος (έχω κονδυλώματα), ο γιατρός μου έχει πει να μην αργήσω και πολύ την τεκνοποίηση.Ο άντρας μου όμως αυτή τη στιγμή λέει δεν ειναι έτοιμος!Εγω θέλω πολύ ένα παιδί, αγαπώ πολύ τα παιδιά και είναι όνειρο ζωής να κάνω ένα δικό μου, την δική μου οικογένεια δηλαδή.Να του χαρίσω τα πάντα, να γεμίσω την ψυχή του αγάπη και στοργή...Η άρνηση του άντρα μου μου προκαλεί κατάθλιψη και τσακωνόμαστε συνέχεια, γκρινιάζω και δεν είμαι ο εαυτός μου.Δεν μπορώ να τον πιέζω συνέχεια, αλλά δεν με καταλαβαίνει κι αυτος...