ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξέρω ενα παιδί εδώ και 4 χρόνια και τα τελευταία 2-3 λέμε να πάμε για κανά καφέ ώστε να γνωριστούμε καλύτερα αλλά χωρίς να σημαίνει οτι θα γίνει κάτι ερωτικό ανάμεσά μας, απλώς έχει καθυστερήσει επειδή μένουμε σε διαφορετικές πόλεις...Το θέμα είναι οτι μερικές φορές μπορεί να κάνουμε και μήνα να μιλήσουμε και αν του μιλήσω εγω πρώτη ή του κάνω κάποιο πειραχτικό σχόλιο του τύπου "αν δεν μιλήσω και εγω τότε δεν θα ξαναμιλήσουμε" αμέσως έχει μια δικαιολογία.... Όπως κάτι αντίστοιχο έγινε και χθες οτι έχει περίεργα ωράρια στην δουλειά του και οτι θα τα πούμε απο κοντά αν βέβαια θέλω και εγω να τα πούμε και τον ρωτάω τι έχει καταλάβει, θέλω να τα πούμε απο κοντά ή οχι και ακόμα περιμένω απάντηση....Από την μια ξενερώνω επειδή μερικές φορές νιώθω οτι μου μιλάει απο υποχρέωση και απο την άλλη θέλω να τον γνωρίσω επειδή μου αρέσει σαν άνθρωπος... Εγω πάλι είμαι της άποψης πως οτι είναι να γίνει τότε γίνεται αμέσως ενώ αν περνάει ο καιρός και απλά κάνουμε σχέδια χωρίς πράξεις , είναι χαμένη υπόθεση αλλά ένας γνωστός μου μου λέει πως δεν ξέρω την μαγική συνταγή και ποτέ είναι η κατάλληλη στιγμή για να συμβεί κάτι....Επίσης να πω πως είχαμε κανονίσει για καφέ συγκεκριμένη μέρα αλλά κάτι έτυχε και δεν μπόρεσε να έρθει και απο τότε δεν είχαμε ξαναμιλήσει μέχρι χθες...Εγω τι να κάνω;;; Να τον διαγράψω από το μυαλό μου οριστικά τον καφέ και να περιμένω να μου ξαναπεί αυτός χωρίς να εχω πολλές ελπίδες και απλά να μην τον δεχτώ ή να δώσω ακόμα μια ευκαιρία να δω πως θα συμπεριφερθεί;;;