ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κατα γενικη ομολογια ειμαι ωραια κοπελα αλλα οχι καμια θεα. Συνηθισμενη να μου την πεφτουν και να με κυνηγανε τα αρσενικα ηρθε εκεινη η στιγμη που βρεθηκε ενας τυπας που γουσταρα πολυ περισοτερο απ οτι αυτος εμενα. Τον κυνηγησα οσο με επαιρνε, μολις ειδα οτι μετα το σεξ δεν τρελαινοταν πια να μου μιλαει και δεν ειχε προθεση να με ξαναδει δεν τον ξαναενοχλησα. Κι το πηρα βαρια παιδια στην αρχη, οτι τον ερωτευτηκα, οτι με πληγωσε, οτι δεν επρεπε να του δειξω ποσο τον θελω για να τον καψουρεψω, οτι να ναι....Δυο μηνες μετα αντιλαμβανομαι οτι δεν πληγωθηκε τοσο η καρδια οσο ο εγωισμος μου. Ειναι τοσο λαθος να συντηρουμε εμμονες και κολληματα στο ονομα του ερωτα!Κατα βαθος την απορριψη δεν αντεχουμε και κολλαμε. Ποσο λαθος, εχουμε μονο μια ζωη, γιατι να την ξοδευουμε προσπαθωντας να γιατρεψουμε το εγω μας κι οχι ζωντας πραγματικα με οσους μας θελουν στη ζωη τους αλλα πανω απ ολα εχοντας τα καλα με τον εαυτο μας;; Κι απ την αλλη ποσο λαθος οι τακτικες στον ερωτα. Σκεφτηκα τοσες φορες οτι επρεπε να χα παιξει αλλιως τα χαρτια μου και σημερα λεω τον ερωτευτηκες, το εδειξες, γιατι κανεις σα τη χηρα στο κρεβατι; τι πιο ωραιο απ αυτο; Στο κατω κατω ενας ανθρωπος που ερωτευομαστε, που κατι μας λεει, αξιζει να το ξερει κι ας μη θελει να το ζησει οσο εμεις!