21.10.2019 | 10:13
Το έχει πάθει κανείς άλλος;
Βάζω τα δυνατά μου, δίνω όλο μου το έιναι για να πετύχω κάποια πράγματα σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Τα καταφέρνω. Χαίρομαι πολύ που όλα έχουν μπει σε μια πολύ καλή πορεία. Περνάει λίγος καιρός και αρχίζω να νιώθω πολύ μελαγχολικά, σχεδόν καταθλίπτικα. Ένα κενό. Σαν να μην με γεμίζει τίποτα, να μην θέλω τίποτα και να θεωρώ ότι τίποτα δεν έχει νόημα. Ότι ότι και να καταφέρω και όπου και να φτάσω το κενό θα μείνει. Εξέτασα ξανά τις επιλογές μου να δω μήπως δεν ήταν αυτό που ήθελα. Δεν βλέπω τίποτα λάθος σε αυτές... Ίσα ίσα μου προσφέρουν κάποιες στιγμές χαρά και ανακούφιση αλλά το κενό μένει. Συνεχίζω να κάνω αυτό που πρέπει. Λίγο λίγο συνήθισα και λειτουργώ κανονικά, αλλά η μελαγχολία δεν έχει φύγει ακόμα. Με τρομάζει το καινούριο και το διαφορετικό, πράγματα που ανυπομονούσα να δοκιμάσω ξαφνικά τα φοβάμαι. Δεν κάνω πίσω αλλά φοβάμαι και πιάνω συχνά τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι θέλει να γυρίσει στην παιδική κατάσταση της πλήρους ασφάλειας. Κάνω κακά σενάρια για όλα. Ότι η σχέση που τώρα με κάνει χαρούμενη και υπάρχει έρωτας θα καταλήξει να με κάνει να πλήττω. Ότι το επάγγελμα που διάλεξα ξανά δεν θα μου δώσει καμία ικανοποίηση. Προσπαθώ ενεργά να μην δίνω χώρο σε αυτά τα σενάρια να γίνουν αλήθεια, αλλά όσο και να το κάνω αυτό, θέλω απλά να ηρεμήσω ξανά μέσα μου.
0