ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό νιώθω. Ότι έχει τελειώσει το μεταξύ μας. Τέσσερα χρόνια αυτή η σχέση πέρασε από πολλά κύματα και ότι κι αν γινόταν, όσο και να τσακωνόμασταν και να διαφωνούσαμε ακόμη και για ασήμαντα πράγματα ποτέ δεν είχα σκεφτεί τι θα έκανα και πως θα ήμουν αν δεν υπήρχες εσύ στη ζωή μου. Μέχρι τώρα. Που το σκέφτηκα. Και η αλήθεια είναι οτι μπορεί από τη μία να λυπάμαι γι'αυτό και να σκέφτομαι ότι θα μου λείψεις απίστευτα πολύ αλλά από την άλλη μεριά χαίρομαι επειδή θα κάνω και θα ζήσω όσα εσύ δεν με αφήνεις να γευτώ. Και όχι, δεν είμαι καμία σκύλα που δεν σε αγάπησα και δεν εκτίμησα όσα μου έδωσες αλλά πόσο να αντέξει μάτια μου ένας άνθρωπος 21 χρονών τη καταπίεση σου; Και ναι. Σαφώς και φταίω κι εγώ. Φταίω που δεν σου έδωσα να καταλάβεις από την αρχή ποια είμαι εγώ και τι θέλω να κάνω. Φταίω που δεν σου ήμουν ξεκάθαρη από την αρχή. Που για να αποφύγω καβγάδες και φωνές απέφυγα καταστάσεις συμφωνώντας μαζί σου σε ότι κι αν έλεγες. Και κάπως έτσι έχασα τους φίλους μου,τις συνήθειες μου,τη ζωή μου, τον εαυτό μου και δημιούργησα κάτι άλλο, έναν άλλον εαυτό, να σου αρέσει περισσότερο. Αλλά να ξέρεις ακόμα κι όταν μου είχες κόψει κάθε επαφή με τους άλλους ανθρώπους, ακόμα κι αν κοίταζες τι ρούχα θα βάλω στη σχολή μου για να μην φορέσω τίποτα προκλητικό, ακόμη κι όταν μου έπαιρνες προσωπικά μου αντικείμενα επειδή δεν ήθελες να τα έχω, ακόμη κι όταν με έβαλες να αλλάξω αριθμό, ακόμα κι όταν έπαιρνες το κινητό μου να δεις μήπως έχω γκόμενο, ακόμη κι όταν με κοιτούσες υποτιμητικά, ακόμα κι όταν μου έβαλες τις φωνές επειδή αυτό που ήθελες δεν ήταν έτσι όπως το ήθελες, δεν είχα σκεφτεί στιγμή να σε αφήσω. Όταν όμως έφτασες στο σημείο να σηκώσεις το χέρι σου πάνω μου, πάνω στον άνθρωπο που είχες πει ότι ήταν τα πάντα για εσένα, τότε άλλαξε κάτι μέσα μου. Κάτι έσπασε. Άντεξα πολλά. Κι εσύ άντεξες. Συγνώμη όμως μωρό μου αλλά πλέον δεν αντέχω. Δεν έχω κουράγιο να προσπαθήσω άλλο για μια σχέση που ίσως θα έπρεπε να είχε τελειώσει πολύ πιο νωρίς. Σου ζητάω συγνώμη για τις φορές που μπορεί να σε στεναχώρησα, άθελα μου το έκανα. Να προσέχεις τον εαυτό σου και να μην τον σκορπάς αριστερά και δεξιά. Συγνώμη,επίσης, που δεν έχω το θάρρος να σου πω όλα τα παραπάνω κατάμουτρα κοιτάζοντάς με, με αυτά τα δύο στρογγυλά γλυκά ματάκια που με κάνουν να ξεχνώ όσα έκανες. Ίσως κάποια στιγμή τα καταφέρω. Θα ήθελα να τα καταφέρω.