ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θελω να μοιραστω και γω μαζι σας μια προσωπικη μου ιστορια,χωρις να αποσκοπω σε συμβουλες η να ειμαι σε μπερδεμα,απλως ηταν κατι που θα ηθελα με καποιον να μοιραστω για ενα προσωπο που εστων για λιγο αφησε ενα μικρο σημαδι στην ζωη μου...Απο την ωρα που μετακομισα στην περιοχη και που επισκεπτομουν το καταστημα που εργαζοταν δεν σταματουσε να με κοιταζει,σεμνος και προσεγμένος σε καθε κινηση του,σε καθε λεξη,μελαχρινος με μια ιδιαιτερη ομορφια...Μια απο τις φορες που ηθελα να παραγγειλω ενα προϊον σε εκεινον πιασαμε την κουβεντα,χωρις ομως σε σημειο να ανταλλαξουμε αριθμους.Οποτε επρεπε να μου μιλησει για να του πω την παραγγελια μου (αφου με ρωτουσε πρωτα πως ειμαι)παρατηρουσα οτι αγχωνοταν πολυ,καποιες φορες κοκκινιζε και εκει ηταν που τρελαινομουν,ενιωθα το βλεμα του να σκάει σαν κύμα επανω μου...Ηθελα πολλες φορες να του προτεινω να κανουμε παρεα,να βγουμε,χωρις να τον φερω σε δυσκολη θεση,καθε φορα ομως υπηρχαν μπροστα πελατες και συνεργατες του και δεν ηθελα να κινδυνέψει η εργασια του μιας και ηταν αρκετα αυστηρο το κλιμα.Ενα απογευμα αφου ειχα σχολασει απο την δουλεια μου,πηγα να συναντησω σε μια καφετερια της πολης εναν καλο μου φιλο που ταξιδευει συχνα στο εξωτερικο.Οταν παραγγειλαμε και γυρισα δεξια το κεφαλι μου για να ανοιξω την τσαντα μου ειδα οτι καθοταν με εναν φιλο του στο διπλανο τραπεζι,με χαιρετησε τον χαιρετησα,μας κοιτουσε διαρκως,πιο πολυ τον φιλο μου θα ελεγα...Μετα μια φορα που πηγα στο μαγαζι που εργαζοταν για να ψωνισω μου μιλησε ψυχρά ισως και απότομα θα ελεγα.Μετα απο δυο μηνες και ημερες εκλογων,ειχα ξανα παει στο μαγαζι για να ψωνισω,αυτη τη φορα ηταν πιο ευδιαθετος,ετσι του μιλουσα και γω με μεγαλυτερη ανεση και με χαμογελο.Συζητησαμε για τις εκλογες(με αφορμη κουβεντα να γινεται)και αφου μαθαμε και οτι εχουμε κοντινη καταγωγη (Ζακυνθο εγω Κεφαλλονια εκεινος)αρχιζε να μου λεει αρνητικα για τον εαυτο του οπως >Και αλλα τετοια ωραια.Δεν ξερω αν τα ειπε ολα αυτα πανω στο φανερο αγχος που ειχε,αλλα εγω θυμωσα γιατι ενιωσα οτι ειναι σαν να μου λεει έμμεσα οχι.Μετα απο αρκετες μερες ειχα παει στο μαγαζι να ψωνισω με την μητερα μου,εκεινος ειχε δει οτι ημασταν μαζι,και ενω εγω ψωνιζα σε εναν αλλο διαδρομο πηγα προς το μερος του και ακουσα την μητερα μου να του φωναζει επειδη εκανε ενα λαθος με την παραγγελια,και εκεινος κοιταζε εμενα.Για αρκετες βδομαδες δεν ειχα ξανα παει στο μαγαζι,προτιμουσα να πηγαινω σε ενα αλλο που ηταν πιο μακρια,ειχα παραιτηθει.Μεχρι που ενα μεσημερι περιμενα σε μια πλατεια (διπλα απο το μαγαζι που δουλευε και απεναντι απο το σπιτι μου)τον αδερφο μου που ειχε αδεια απο τον στρατο.Μολις ηρθε ο αδερφος μου τον αγκαλιασα και του ειπα >Και περασε εκεινος,με κοιταξε τον κοιταξα,μου ειπε ενα γεια και πηγαινε προς το μαγαζι.Εβλεπα συχνα στον δρομο τον δίδυμο αδερφο του,ειχα σκευτει να του πω το ενδιαφερον μου για τον Χριστοφορο,τον αδερφο του,ομως δεν με ηξερε,δεν νομιζω οτι θα πετυχαινε.Η ζωη μου σιγα σιγα αρχιζε να αλλαζει,επιπλεον υποχρεωσεις,καθολου ελευθερος χρονος,με αποτελεσμα να μη πηγαινω στο μαγαζι παρα μονο μια φορα τον μηνα και τοτε δεν τον πετυχαινα εκει, δεν τον ξαναπετυχα ποτε απο τοτε και ετσι μπηκε ενα τελος σε αυτη την ιστορια...