ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το μόνο που μπορώ να έχω από εσένα είναι ένα βίντεο στο οποίο αγκαλιάζεις την κιθάρα σου και παίζεις μουσική. Χαζεύω τα χέρια σου. Χαζεύω τον τρόπο που την κρατάς. Δυστυχώς δε χαζεύω το χαμόγελο σου γιατί δεν υπάρχει στο βίντεο. Μου άλλαξες όλη τη ζωή. Έχουν περάσει τόσοι μήνες και σκέφτομαι κάθε γαμημένη μέρα που περνάει. Μου φαίνεται αδιανόητο να είναι το μόνο που έχω από εσένα. Μου είχες χαρίσει κάτι. Πάνω στο θυμό μου το κατέστρεψα. Έλεγες ότι το παρελθόν είναι παρελθόν και το μέλλον μέλλον. Εκέι πρέπει να ποντάρεις. Στο μέλλον. Μου έλεγες μη φοβάσαι. ΠΑΜΕ. Αυτό το ΠΑΜΕ ηχεί συνέχεια στο κεφάλι μου. Δεν πήγαμε μακριά. Ήθελα να κάνω μαζί σου πολύ μεγαλύτερο ταξίδι. Γράφω αυτά τα λόγια και δακρύζω. Ξέρω ότι δε θα ακούσω τη φωνή σου ποτέ πια. Θυμάμαι τα μάτια σου όταν μου έλεγε κάθε φορά για αντίο: ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ. Θυμάμαι να μου λέει κάποιος άγνωστος πως είναι ξεκάθαρο ότι είσαι τρελός για μένα. Ήσουν; Ήσουν η απλώς με έκανες να πιστέψω σε αυτό; Έχει περάσει σχεδόν μισός χρόνος και κλαίω ακόμη. Πιστεύω ακόμη πως η μόνη αιτία ήταν η απόσταση. Δεν έχω προχωρήσει γιατί βλακωδώς πιστεύω ότι κανένας δεν θα είναι σαν εσένα. Ξέρω ότι δε φταίει κανένας από τους δύο. Είναι ξεκάθαρο αυτό. Θέλω πολύ να μάθω αν έστω μια φορά έχεις ρωτήσει κάποιον τι να κάνω άραγε. Σκέφτομαι αν ποτέ θα με ξαναπάρεις τηλέφωνο όπως τότε. Ξέρεις πως νιώθω. Το ξέρεις. Πόσο θα ήθελα να σου τα πω όλα αυτά. Σε λίγο θα ξεχάσω τη φωνή σου. Σ΄αγαπάω όμορφε.