ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
29.5.2020 | 10:38

Έχω ανάγκη από συμβουλές!!!

Το αγόρι μου πάσχει από κατάθλιψη. Τα έχουμε 2 χρόνια. Τον πρώτο χρόνο ήταν μια χαρά. Φέτος όμως η μητέρα του αρρώστησε και το έχει πάρει πολύ βαριά (λογικό). Αλλά όλον τον χρόνο ειναι σε κατάθλιψη (μου είπε ότι έπασχε και παλιότερα αλλά το είχε ξεπεράσει). Έχει σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο που δεν θέλει να κάνουνε τίποτα μαζί... Ούτε να βγαίνουμε ούτε τίποτα. Μόνο να βρισκόμαστε σπίτι του και να είμαστε αγκαλιά (και έρωτα κάνουμε πολύ σπάνια πλέον). Προσπαθώ να τον βοηθήσω με όλη μου την ψυχή. Έχω κάνει πάρα πολλές υποχωρήσεις, τον έπεισα να πάει σε ψυχολόγο (υπήρξε μια μικρή βελτίωση αλλα όχι κάτι τρομερό ακόμα) και ήμουν συνέχεια μαζί του. Μου έλεγε συνέχεια ότι ευτυχώς που έχει και μένα, ότι του δίνω δύναμη και ότι αν με χάσει από κοπέλα του δεν θα το αντέξει. Ακόμα μου τα λέει αυτά!!! Αλλά το θέμα είναι ότι εγώ πλέον πνίγομαι. Κοντεύω να πέσω και εγώ σε κατάθλιψη αν συνεχίσω έτσι. Ντρέπομαι πάρα πολύ που το λέω ενώ το αγόρι μου υποφέρει αλλά θέλω να βγω, θέλω να ζήσω και θέλω να ξανανιώσω τον έρωτα έντονα! Πλέον σκέφτομαι συνέχεια ότι θέλω να χωρίσω (παρόλο που τον αγαπάω πάρα πολύ) αλλά φοβάμαι τόσο πολύ!! Έχω πάρει την απόφαση να του το πω αρκετές φορές τον τελευταίο μήνα αλλά δεν μου βγαίνει. Πάω σπίτι του, τον βλέπω θλιμμένο, άλλες φορές κλαίει και οι λέξεις δεν βγαίνουν από το στόμα μου ούτε με σφαίρες. Και με πνιγεί αυτό. Η κολλητή μου μου προτείνει να κάνω την ζωή μου κανονικά, να ψάξω για κάποιον άλλον, να ζήσω αυτά που θέλω χωρίς να είναι απαραίτητο να του το πω εφόσον τον βλέπω τόσο άσχημα. Ξέρω ότι αν του πω να χωρίσουμε θα έχω τύψεις γιατί θα τον κάνω τρισχειροτερα και λέω τι σόι αγάπη είναι αυτή αν του κάνω κάτι τέτοιο. Δεν μπορώ να του το κάνω με τίποτα!Από την άλλη αν τον απαταω θα έχω πάλι τύψεις γιατί θα τον κοροϊδεύω. Και πάντα ήμουν τοσο κατά της απιστίας. Γενικά και στις δύο περιπτώσεις θα αισθάνομαι ΤΥΨΕΙΣ ΤΥΨΕΙΣ και πάλι ΤΥΨΕΙΣΗ τρίτη περίπτωση είναι να κάνω και άλλο υπομονη με το αγόρι μου. Να συνεχίσω έτσι και ας είμαι θλιμμένη. Έτσι δεν θα έχω τύψεις. Αλλά έχω μελαγχολήσει..Δεν ξέρω τι να κάνω. Είμαι σε αδιέξοδο. Αισθάνομαι ότι ο,τι και να κάνω θα έχω ένα βάρος στην καρδιά μου. Είτε θλιψη είτε τύψεις.
6
 
 
 
 
σχόλια
Πρέπει να του πεις ακριβώς πως νιώθεις.Ακούγεται να είναι πολύ άσχημα αλλά λίγο αυτό το "αν δεν είχα κ σενα δεν θα αντεχα" μου κάνει λίγο χειριστικότητα μαζί με θυματοποίηση. Καταλαβαίνω πως περνάει δύσκολα αλλά εφόσον έχει πάψει να σε αγαπά με έναν ενεργό τρόπο και έχει κάνει την σχέση σας την παρηγορια του είναι λογικό να νιώθεις παραμελημενη, εγκλωβισμένη. Η αγάπη δεν είναι η ολοκληρωτική θυσία της δικής μας ευχαρίστησης. Έχεις μπει σε έναν ρόλο στοργική μαμάς και καταλαβαίνω πως αυτό δεν είναι ελκυστικό. Θα του κάνει καλό να ξυπνήσει και να δει πως πρεπει να παίρνει την ζωή στα χέρια του και να μην χωνεται αδύναμος στην αγκαλιά σου. Είναι πολύ βάρος για σένα αυτό. Αν είναι σε πάρα πολύ άσχημη κατάσταση μάλλον θα έπρεπε να ξεκινήσει κάποια φαρμακευτική αγωγή. Θα έπρεπε με την λογική τουλάχιστον να καταλαβει οτι δίχως να το θέλει κάπως σε εκμεταλευεται. Πες του αυτό για τους ρόλους..πως η δυναμική σας έγινε αυτό άντρα και γυναίκα σε μητέρα και αγόρι και πως αυτός ο ρόλος σε κάνει να μην νιώθεις "σωστά" σε αυτή τη σχέση. Πως από σχέση γνωριμίας μετατράπηκε σε μία σχέση παρηγορητικη εδώ και πολύ καιρό και πως όσο και αν τον αγαπάς δεν είναι αυτός ο τρόπος να συνδεεσαι ο καλύτερος για την ευτυχία σου! Θα μπορούσε η αγάπη του να είναι κινητήριος δύναμη για να σηκωθεί, αλλά αυτός έχει βολευτεί στην αγκαλιά σου οπότε μην κατηγορείς τον εαυτό σου που ξεφτισε ο έρωτας σου. Ο έρωτας απαιτεί να φροντίζουν και οι δυο τον εαυτό τους ώστε να υπάρχει κ κατι όμορφο να μοιραστούν. Τέλος πάντων... μίλα του με πολύ λογικό τρόπο, πως η δυναμική τηε σχέσης δεν μπορεί να είναι ΕΡΩΤΙΚΗ εδώ και καιρό και εσύ για να νιώθεις καλά θέλεις μια ερωτική σχέση, μια σχέση συνεχής γνωριμίας και εξέλιξης. Δεν έχει να κάνει με το ότι δεν σου κάνει τώρα στα δύσκολα, με το ότι δεν είναι ελκυστικός επειδή έχει κατάθλιψη απλά είναι αυτό που σου είπα...δεν μπορείς να νιώθεις όμορφα ως "νοσοκομα" της σχέσης έχοντας έναν άνθρωπο που δεν προσπαθεί έστω με το ζόρι να κάνετε κατι που θα ήταν ευχάριστο και για σένα. Ούτε εκείνος είναι ερωτευμένος πιθανόν, εξαρτημένος σίγουρα. Πες του πως η παράδοσή του στη ζωή σε εμπνέει να την παρατήσεις και εσύ και αυτό είναι προβληματικό. Αν νοιάζεται θα κάνει κάτι...!
Δυστυχώς, ένας άνθρωπος με κατάθλιψη δεν είναι σε θέση να δώσει προτεραιότητα στις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους. Ό,τι και να του πει η εξ., όσο δίκιο και να έχει, είναι φαύλος κύκλος, καθώς η λύση έρχεται αλλιώς και ποτέ βεβιασμένα. Οπότε, δυστυχώς ή ευτυχώς πάλι, είναι δικό της το θέμα να βρει την δύναμη να μείνει ή να φύγει.
Έχεις ανάγκη από έναν έμπειρο ειδικό ψυχικής υγείας, ο οποίος θα ακούσει με ψυχραιμία την εξομολόγηση που έγραψες εδώ και θα σου δείξει κάποια πράγματα που δεν είσαι σε θέση να δεις, έτσι ώστε να πράξεις ανάλογα. Καλή τύχη!
Συμφωνώ απόλυτα. Ένας ειδικός που θα ακούσει όλη την ιστορία και θα κάνει συγκεκριμένες ερωτήσεις για να κατονοήσει την κατάσταση θα σε βοηθήσσει. Θα εκπλαγείς όταν θα σου δείξει τη λύση, που στην ουσία θα έχεις η ίδια πει. Καμιά φορά, μπορεί να βρισκόμαστε σε τοξικές καταστάσεις και να μην το έχουμε αντιληφθεί. Το να φύγεις από αυτές δεν ειναι κακο ούτε εγωισμός. ειναι απλά επιβίωση.
Scroll to top icon