7.5.2016 | 10:14
Εχω αρχισει και φρικαρω ασχημα..
Τα τελευταία 3 χρονια εχουν φυγει σαν νερό. Ποτε ημουν 23, ποτε ειμαι 26 και κατι, δεν κατάλαβα απολυτως τιποτα!! Ανεργια, σχεση με άδοξο τελος...κοινωνία που πιεζει, στερεότυπα....Δεν ζω ουσιαστικα απο το αγχος. Καθε μερα, ολη μερα αγχος.Μετανιωνω τα χρονια που εχασα αγαπώντας καποιον που δεν ηξερε καν οτι υπάρχω....στενοχώρια για κάτι τοσο χαζό....Θα φτασω 30 με μια ανάσα και δεν θα εχω ζησει τα νεανικά μου χρονια...Ζηστε εσείς τουλαχιστον....οι νεοι μη σκατε για πλατωνικους ερωτες και αλλα χαζα. Κανονικα θα επρεπε ολοι να τρέχουμε ανεμελοι στον ηλιο και να γελαμε...οχι να μιζεριαζουμε... Μη σπαταλατε στιγμη για κατι που δεν αξιζει.
