Κι εγώ τα ίδια.. Πάντα μέ.θυμάμαι να ζω μια παράλληλη ζωή μέσα στο κεφάλι μου! Από πολύ πολύ μικρή όμως.. Αλλά αυτή δεν είναι μια ζωή "ροδινη "! Έχω και προβλήματα και χαρές.. Είναι μια καθημερινή ζωή την οποία την ελέγχω μόνο εγώ. Όταν βαριέμαι μια ιστορία που φτιάχνω, δημιουργώ κάποια άλλη. Μπορεί ακόμα και μέσα στην ίδια τη μέρα να αλλάξω 3 ζωές, όχι απαραίτητα, διότι έχω κρατήσει μια ιστορία για 4 μήνες. Πάντως αλλάζω συνεχώς.. Ξυπνάω και κοιμάμαι με την παράλληλη ζωή μου και δεν νιώθω άσχημα, γιατί εκεί τουλάχιστον περνάω καλά και ΖΩ!!!
18.11.2012 | 18:29
ΕΧΩ ΕΘΙΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΗΣΗ...
Ναι, το Όνειρο, η Ελπίδα και η Φαντασία είναι αυτά που στην τελική μας κρατούν "ζωντανούς" και μας ωθούν να προχωρήσουμε. Τί γίνεται όμως όταν συνειδητοποιείς πως η ζωή σου εκτυλίσσεται σχεδόν αποκλειστικά μέσα στο κεφάλι σου...ονειροπολείς με κλειστά κι ανοιχτά μάτια περισσότερες ώρες απ'όσες κάνεις πράξεις..Ναι, να αντλείς ευτυχία από τα όνειρά σου και να τα αφήνεις να αναζωπυρώνουν τη φλόγα της θέλησής σου...Τί γίνεται όμως όταν επαναπαύεσαι σ' αυτά...ξαπλώνεις στο κρεβάτι ή κάθεσαι στον καναπέ και σκέφτεσαι..φαντάζεσαι..πλάθεις έναν κόσμο όπου έχεις τη ζωή που θέλεις, τους ανθρώπους και τα πράγματα που θέλεις και πάνω απ΄όλα είσαι όπως θέλεις...δυναμική, αποφασιστική, αγωνίστρια...Για πόσο ακόμη θα φαντάζομαι ότι αλλάζω τη ζωή μου, θα αθετώ τις υποσχέσεις που έδωσα στον εαυτό μου..Μπορεί να ακούγεται αξιολύπητο ή και εξοργιστικό..αλλά έχω μάθει πλέον να ζω, όχι μέσα από, αλλά μέσα στα όνειρά μου..έχω εθιστεί στην ονειροπόληση...κι έχει γίνει η φαντασία μου κάτι σαν το ψευδοφάρμακο ή μάλλον το ναρκωτικό μου...
1