ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...163. Έχω κάνει το τεστ στη μενσα.Και αν νομίζετε ότι αυτό είναι πρότερημα γελιεστε. Η ζωή μου έχει δυσκολευτεί πολύ από το ότι είμαι πολύ έξυπνος. Είμαι πολύ ιδιαίτερος γενικά. Από μικρός (από μηνών) είχα βάσανα με την υγεία μου. Καρκίνος, λοιμώξεις, χειρουργεία. Μπαινοβγαινα κάθε τόσο στα νοσοκομεία. Αλλά ποτέ δεν πόνεσα. Σε αυτό ήμουν τυχερός! Έτσι δε με απασχολησε ιδιαίτερα αυτό. Το συνηθισα.ΟΜΩΣ.Ζω σε μικρή στενόμυαλη επαρχιακή πολη. Στο σχολείο ζήλια, bullying και με το παραπάνω. Κρίσεις πανικού, κατάθλιψη, αυτοτραυματισμοί, αποπειρες..... Ανθρωπινη επαφή (πέραν της οικογένειάς μου) μηδαμινη. Παρόλα αυτά στις πανελλήνιες τα πήγα πολύ καλά. Όλες τις σχολές έπιανα (του πεδιου μου). Πέρασα ιατρική στην πόλη μου και όλοι μου λέγανε συγχαρητήρια αλλά εγώ μέσα μου ένιωθα κενό. Πάντα μου άρεσε η Τεχνη! Από το δημοτικό εκανα μαθήματα σε ωδείο αλλά οι καθηγητές μου γρήγορα φάνηκαν κατώτεροι των προσδοκιών μου. Ενώ αναγνώριζαν την έφεση μου και μου έλεγαν ότι έχω δυνατότητες για διεθνή καριέρα, εντούτοις τιποτα. Δε μου μάθαιναν Τέχνη, μόνο τεχνική και οπισθοδρομική παπαγαλια. Εγώ είχα τόση φαντασία και λαχτάρα για νέες δημιουργίες! Την πραγματική Τέχνη μόνος μου την ανακαλυψα. Πάντα με γοήτευε η Avant Garde! Ξενάκης, Stockhausen. Παράλληλα στη φιλοσοφία ο Wittgenstein λατρεία μου!Με όποιον και να μιλήσω απογοητεύομαι. Δε βρίσκω ομοίους μου πουθενά. Έναν άνθρωπο να συνεννοηθώ. Είμαι και κοινωνικά αδέξιος. Σχεση ούτε για δειγμα. Μόνο στο ιντερνετ μιλάω με κάποια άτομα (τα περισσότερα από Αθήνα) αλλά κι αυτό για λιγο. Με βαριουνται; Ποιος ξέρει... τι σκοτουρες έχει ο καθένας στο κεφάλι του.....Γι αυτό σας λέω. Τέτοιο iq είναι κατάρα σε αυτο το μικροκοσμο-κολαση που μένω. Ή μήπως δε φταίει αυτό;.....Ξέρω ξέρω, τα έχω ξανακουσει-ξαναδιαβασει άπειρες φορές..... Μην μπαίνετε στον κόπο να μου απαντήσετε. Μάταιος κόπος.Τώρα θα πέσω για ύπνο (πάλι για 15 ώρες μίνιμουμ) και ελπίζω να ονειρευτώ απόψε όσα στη ζωή μου λαχταρώ να ζήσω αλλά δε ζω. Αφού δεν ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά, έστω με κλειστά... μου αρκει (?) η ψευδαίσθηση του να είμαι ζωντανός.Τουλάχιστον όσοι μπήκατε στη διαδικασία να διαβάσετε ως εδώ, να είστε ευγνώμονες για τη ζωή που μπορείτε, θέλετε και οντως ζείτε! Πιστέψτε με, κι εγώ προσπαθώ να είμαι ευγνώμων. Βοηθάει πολυ!{ Προς διαχειριστές: μην ανησυχείτε, δεν έχω σκέψεις αυτοκτονίας πλέον. Μην καλέσετε τη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος και έρθουν σπίτι μου, παρακαλώ πολύ! Ο γείτονας είναι αστυνομικός και θα γίνω ρεζίλι σε αυτή την κλειστή κοινωνιούλα που μένω. Απλά είπα κάπου να πω τον πόνο μου. Κατα τα άλλα είμαι υγιης και έχω τους δικους μου που με προσέχουν. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος ανησυχιας! :-) }