ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

έχει καλό πόστο σε μια εταιρεία. Στην δουλειά της ντύνεται με τζιν και πουκάμισα, μακιγιάρεται ελάχιστα. Ένα κραγιόν και μια μάσκαρα. Η δουλειά της είναι δουλειά γραφείου. Αυτή λοιπόν η φίλη έχει μια συνάδερφο, η οποία είναι πάντα στην τρίχα. Φουλ μακιγιαρισμένη, μαλλιά πάντα κομμωτηρίου και το ανάλογο ντύσιμο. Δεν θα πίστευε κανείς ποτέ πως αυτές οι δυο γυναίκες κάνουν την ίδια δουλειά στον ίδιο χώρο. Μέχρι εδώ όλα καλά, έχει η καθεμία το στυλ της. Αλλά περιμένετε, έχει συνέχεια. Χθες βρέθηκα με την φίλη μου για φαγητό, κοντά στην δουλειά της μετά το σχόλασμα. Έτυχε να μας δει αυτή η συνάδερφος, και κάθισε μαζί μας. Άρχισε να μας λέει πως πρέπει Σάββατο να πάει για ψώνια, χρειάζεται καινούργια ρούχα, πρέπει να πάει στην αισθητικό στον κομμωτή της κ.λ.π.. Και πως εμείς οι γυναίκες ταλαιπωρούμαστε γιατί για να πάμε μπροστά στην δουλειά μας πρέπει να είμαστε περιποιημένες "σωστά" ντυμένες, πάντα βαμμένες στην εντέλεια κοκ. Δεν ήταν σε θέση αυτή η γυναίκα να αντιληφθεί πως η απλή παρουσία της φίλης μου ακύρωνε όλα όσα η ίδια υποστήριζε. Απίστευτο και όμως αληθινό.Έχω προσωπικά βαρεθεί αυτό το τροπάρι. Είμαστε ενήλικοι άνθρωποι, είναι γελοίο να καταντάμε μυθομανείς μόνο και μόνο για να καλύψουμε δικές μας εφηβικές ανασφάλειες. Αυτή την γυναίκα-όπως και τόσες άλλες- δεν "αναγκάζει" κανείς να φτιάχνεται δυο ώρες κάθε πρωί για να πάει στην δουλειά της. Κανείς, πέρα από τον εαυτό της. Και η φίλη μου στην ίδια δουλειά πηγαίνει. Στον ίδιο κόσμο ζει. Οι εικόνες των περιοδικών βομβαρδίζουν εξίσου και εκείνη κάθε μέρα. Η τηλεόραση της φίλης μου, τα ίδια προγράμματα παίζει. Βρείτε τις διαφορές.Θα έλεγα, όλες εσείς που σας αρέσει/νοιώθετε την ανάγκη, βαφτείτε σαν να μην υπάρχει αύριο, φορέστε τα τακούνια και τα σινιέ ρούχα σας, κάνετε τέλος πάντων ό,τι σας αρέσει. Αλλά μη μας λέτε ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, πόσο μάλλον όταν εργαζόμαστε στον ίδιο χώρο, και γνωρίζουμε πολύ καλά ποιες απαιτήσεις έχει η δουλειά μας. Όπως και να έχει, θα έλεγε κανείς πως αυτή η "ταλαιπωρημένη" γυναίκα δεν βλέπει την ώρα να έρθει το Σαββατοκύριακο, να φορέσει μια άνετη φόρμα και να απολαύσει ξένοιαστη και αμακιγιάριστη τον ελεύθερο χρόνο της.Ναι, περιμένετε. Αν κρίνω από τις φωτογραφίες που μας έδειξε από διάφορες εξόδους της, οι εξωφρενικές απαιτήσεις του εργοδότη της αφορούνε προφανώς ΚΑΙ τον ελεύθερο χρόνο της.Τι θα ήταν η πατριαρχία χωρίς εμάς τις γυναίκες να την στηρίζουμε με φαντασία και οίστρο; Μια αποτυχημένη υπόθεση.Και τι θα κάναμε αν δεν υπήρχε και αυτή ώστε να δικαιολογούμαι τα αδικαιολόγητα, όλες τις προσωπικές αδυναμίες και τα κόμπλεξ μας;