ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ταυτιζομαι ......................

Είναι αυτοί που είναι, δεν είσαι η μόνη πίστεψέ με. Άφησέ τους να λένε, για μένα είναι απαράδεκτοι αλλά ξέρεις κάτι; Ο καθένας ενεργεί, σκέφτεται και μιλάει μέχρι εκεί που μπορεί. Δεν γίνεται να ζητάμε τα αδύνατα, αυτό έλεγα πριν από λίγο σε μια φίλη. Ο δικός τους ορίζοντας μέχρι εκεί φτάνει, δεν πήραν χαμπάρι ότι η Πόλη έπεσε και η Γερμανία ενώθηκε (μην τους το πεις και τρομάξουν), ζούνε αλλού σε άλλη διάσταση. Σε ρώτησαν εσένα αν θες να παντρευτείς; Κάποτε ήταν υποχρεωτικό για μια γυναίκα, γιατί απαγορευόταν να σπουδάσει και γενικά δεν έβγαζε δικά της χρήματα. Παντρευόταν για μια στέγη και για ένα πιάτο φαϊ, αλλοιώς δεν επιζούσε. Αυτά πεθάνανε, δεν χρειάζεται να το καταλάβουν (και ούτε γίνεται να τους βάλεις μυαλό, ξέχασέ το) φτάνει που εσύ ζεις στο εδώ και στο τώρα και ξέρεις ότι η Τουρκοκρατία έχει λήξει. Θα μου πεις, ήταν πολλά τα χρόνια και μας μείνανε κουσούρια, άλλη κουβέντα αυτή. Προχώρα, τελείωσε με τις σπουδές σου και μάθε παράλληλα κάποια γλώσσα παραπάνω για να είσαι fit για το εξωτερικό αφού θες να φύγεις για έξω. Μέχρι να έρθει η ώρα να μαθαίνεις και να ταξιδεύεις με το μυαλό σου εκεί που θέλεις να ζήσεις, με τον τρόπο που σου αρέσει. Όλη η ζωή είναι μπροστά σου και θα την φτιάξεις όπως εσύ την θέλεις. Σου εύχομαι τα καλύτερα κορίτσι μου, μην χάνεις τον στόχο από τα μάτια σου και μην επηρεάζεσαι ό,τι κι αν σου λένε. Μας ενδιαφέρει να μας... αποκαταστήσουν, ή θέλουμε να είμαστε αυτόνομες και δυνατές να πατάμε στα πόδια μας; Έλα και θα έρθει η ώρα να αποκασταστήσεις ΕΣΥ κάποιον, αν βέβαια το θελήσεις.(:

Στα α@@@@@α σου, παραδειγμα προς αποφυγη κατα το ημισυ

Εγώ πιστεύω ότι είσαι ξεχωριστή για τους γονείς σου.. Φαντάζομαι σε νοιάζονται πολύ, αλλά με τον δικο τους προσωπικό τρόπο ο οποίος είναι δυσλειτουργικός απ' ότι μας λες. Να ξέρεις όμως ότι δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τον ίδιο τρόπο να εκφράζουν τις καταστάσεις και τα άγχη τους. Ακόμα και οι γονείς. Δεν είναι τέλειοι. Κανείς δεν γεννήθηκε με εγχειρίδιο γονεικοτητας. Όταν μεγαλώνουμε δεχόμαστε τους γονείς μας ....δυστυχώς δεν είναι οι ήρωες που πάντα νομίζαμε....ως παιδιά... η συνειδητοποίηση αυτή πονάει αλλά κάνει καλό να το χωνέψουμε.αποδεχόμαστε ότι ειναι άνθρωποι με πάρα πολλές αδυναμίες με θέματα που αναπαράγονται από γενιές σε γενιές κλπ.Δώσε τους την ευκαιρία να γνωριστείτε καλύτερα μίλησε τους για σένα και τα αισθήματά σου, αν φυσικά δεν έχεις κουραστεί να προσπαθείς..δεν μας αναφέρεις βέβαια την ηλικία σου άλλο να είσαι 16 άλλο 25.... Οι γονείς σου ίσως προβάλουν σε σένα τα δικά τους θέματα για τις δικές τους προσωπικές φοβίες.. και πράγματα που κατάφεραν η δεν κατάφεραν οι ίδιοι....γιαυτο στα λένε όλα αυτα... πηγάζουν από τους ίδιους....εσύ μεγαλώνοντας, πρέπει να βάλεις τα όριά σου , να είσαι σταθερή και να ξεκαθαρίσεις ποια και πως θέλεις να είσαι να προσπαθήσεις να κάνετε μίαβσυζήτηση... Αν μετά από πολλές προσπάθειες δεις ότι δεν τα καταφέρνετε πρέπει να πάρεις αποφάσεις και να προστατεύεις τον εαυτό σου...γιατί μεγαλώνοντας είναι και αυτό δική σου ευθύνη! :) Αν εσύ δεν συμφωνείς αυτές τις απόψεις περί γάμου και ότι δεν θα τα καταφέρεις, να κοιτάξεις να το πιστέψεις και να το στηρίξεις πραγματικά. Ανέλαβε ότι ευθύνη έχεις και πάρε τη ζωή στα χέρια σου! :)