ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειναι στιγμες που νιωθω οτι τρωω τις σαρκες μου χωρις λογο. Μετα απο χωρισμο - 1 χρονο πριν μεγαλη θλιψη- που με εκανε να χασω την αυτοποεποιθηση μου να βουλιαξω στην καταθλιψη κ να εχω μεινει μιση πλεον τα εχω βρει συναισθηματικα με τον πρωην μου.ΚΑποτε τον εβλεπα κ μου ερχοταν αμεσως να κανω εμετο απο το αγχος που ειχαμε χωρισει.Καποια στιγμη δεν αντεξα, του ειπα οτι τον φοβομουν, οτι αφησα πισω μου το παρελθον μας τις ασχημες στιγμες κ ανοιξαμε τις καρδιες μας, μιλησαμε, τα ειπαμε ολα. ναι οι δυο μας αγαπιομαστε, νιωθουμε ο ενας τον αλλο σαν οικογενεια μας, ειναι διπλα μου σε οτι χρειαστω με βοηθα μου λεει οτι ειμαι σημαντικη γι αυτον οποτε εχω δυσκολιες πχ οικονομικα στη δουλεια κ ολα ωραια.Αλλα οταν με πιανουν οι ανασφαλειες μου το μυαλο μου γυρναει στη σχεση που ειχαμε κ αναρωτιεμαι γιατι χαλασε.Αναρωτιεμαι γιατι να μην ειμαστε μαζι λες κ αυτο θα μου τα διορθωνε ολα οταν το αντιθετο θα συνεβαινε γι αυτο κ χωρισαμε γιατι τα προβληματα κ ο περιγυρος θα μας γεμιζαν ακομα μεγαλυτερα προβληματα. σε ολο αυτο το διαστημα πολλες φορες τον εδιωξα απο κοντα μου αλλα δεν ειναι δυνατο να μην βλεπομαστε.Τον απομακρυνα πολλες φορες, προσπαθησα να τον βγαλω απο τη καθημερινοτητα μου το παλεψα αλλα δεν γινοταν να μη μιλαμε. Το καλοκαιρι με στηριξε πολυ σε ενα επαγγελματικο μου θεμα κ ηρθαμε ξανα κοντα. κ ενω εχουμε απο οταν χωρισαμε να κανουμε κατι ερωτικο, ξαφνικα σε διαφορες ασχετες στιγμες με αρπαξε κ με φιλησε κ καταλαβα οτι με γουσταρει ακομα ερωτικα.Κ εγω που ελεγα οτι αφου μου ελεγε οτι δε με γουσταρει πια κ του ημουν αδιαφορη...Ξερω οτι με αγαπαει οσο τον αγαπω κ εγω.Αλλα δε μπορει να μου δωσει αυτα που ισως θεωρει οτι θελω (10 χρονια μεγαλυτερος μου με πρωην δεσμο που εληξε τραγικα ασχημα μετα απο 20 ετη).Αλλα ξερω οτι δεν μπορουμε να ειμαστε ζευγαρι πια.Εχω αποφασισει να προχωρησω τη ζωη μου με ενα υπεροχο παιδι που δε θα το αλλαζα με τιποτε. κ ας ειμαι κολημενη με τον αλλο, ισως ειναι επειδη νιωθω οτι μπορουσαμε να ζησουμε τον τελειο ερωτα.Αλλα οι μεγαλοι ερωτες ζουν μονο στα παραμυθια ε?Με τρωει να τον σκεφτω να ειναι με αλλη.Ξερω οτι κατι εχει με μια η οποια μενει μακρια κ δεν βλεπονται συχνα.περισσοτερο η σκεψη του τον κανει να μαζι της οπως τον εχω ψυχολογησει για να μην νιωθει μονος του κ για το ερωτικο φυσικα. Μου λεει οτι τη βαριεται κ τον πρηζει.Οτι οποτε τη βλεπει περιμενει να περασει η ωρα να φυγει να ξεμπλεξει.Αλλα γιατι μενει μαζι της?Τα εχω κανει μπαχαλο απο την ανασφαλεια μου να μη μεινω πισω κ δε θελω πια να κανω εμετο απο το φοβο μου.Εχω παει σε ψυχολογο με βοηθησε πολυ αλλα πια ξερω τους φοβους μου.Ειναι να νιωθω οτι μ αγαπα.Σαν παιδι δεν ενιωσα αγαπη απο τους γονεις μου, δε με θελανε κ γι αυτο κρεμαστηκα πανω στη αποδοχη κ την αγαπη του. Αλλα οταν εχω ασχημες στιγμες σαν κ αυτες που νιωθω τωρα θελω να ειναι μονο δικος μου...