4.10.2018 | 00:19
Είδα
Εδώ μια δημοσίευση που είχα κάνει για εσένα 30.9.2015 που έλεγα ότι σ'αγαπάω αλλά δε μπορώ να στο πω γιατί σε ήξερα μόνον κοντά τρεις βδομάδες τότε. Και τώρα κοιτάω πίσω στη σχέση μας και σκέφτομαι ένα ένα τα λάθη που έκανα πριν πάω για ύπνο. Και λέω από μέσα μου πόσο ηλίθια ήμουν που δεν στο είπα από την πρώτη μέρα το πόσο σ'αγαπώ και το πόσο τέλεια με συμπλήρωνες.Χωρίσαμε 2.5 χρόνια μετά , 1/1/2018 και δεν έχω πάψει στιγμή να σε σκέφτομαι και να σ'αγαπάω. Και δεν έχω πάψει στιγμή να λέω στον εαυτό μου το πόσο λάθος διαχειρίστηκα κάποιες καταστάσεις. Δεν μου το έκανες εύκολο, κάθε άλλο... Με απέρριπτες όταν εγώ σε χρειαζόμουν, δε με ήθελες δίπλα σου, ότι και να σου έλεγα όχι μου έλεγες, ότι δεν σε καταλάβαινα μου έλεγες...Και πάντα εκεί η μεγάλη μας, η τεράστια κατ'εμέ διαμάχη μας. Να προσπαθείς να μου πεις ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο, λες και σε μια σχέση έχει σημασία να προσπαθείς να μου πεις πόσο λάθος ή σωστή είμαι... Που στην τελική δε με ένοιαξε ποτέ αν είχα δίκιο, να στο δώσω να το έχεις εσύ αγάπη μου όμορφη. Ξέρεις τι με ένοιαξε; Να είσαι ευτυχισμένη. Να είσαι στην αγκαλιά μου και να χαμογελάς, να μ'αγαπάς και να φωτίζεται το πρόσωπό σου, να παίρνω χαρά από τη χαρά σου και να σε κρατάω, όπως πιστεύω ότι έκανα, στις δύσκολες στιγμές σου. Αυτό ήθελα, να καταλάβεις το πόσο σ'αγάπησα ήθελα, αυτό και τίποτα άλλο.Όσο και αν με πλήγωσες τα άφησα όλα πίσω μου. Για εμένα θα έχεις πάντα ένα κομμάτι μου το μεγαλύτερο μέχρις στιγμής. Σ'αγαπάω και θα μου λείπεις πάντα,Ε.
0