ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

34.έχω κάνει σεξ με περίπου δέκα ανθρώπους.οργασμός μηδέν.σχέση με έναν χωρίς να είμαι τρελά ερωτευμένη.οργασμός πάλιμηδέν. και τώρα είμαι πέντε χρόνια μόνη μου και έχω 1 1/2 χρόνο να κάνω έρωτα.που νιώθω οτι ποτε δεν έχω κάνει κάτι τέτοιο. τρομοκρατούμαι απο τους άντρες.με τρομοκρατεί το σεξ και τι περιμένει ο αλλος απο μένα.με τρομοκρατεί η βία και το εύκολο που έχουν οι άνθρωποι στο να σε επικρίνουν.βέβαια συμμετέχω σε group therapy (2χρόνια σχεδόν,πολλά λεφτά που ΔΕΝ έχω) αλλα είμαστε μόνο γυναίκες. πιστεύω ότι αν δεν υπάρξει άντρας στην ομάδα να συζητήσω τα προβληματά μου μαζί του δεν θα μπορέσω ποτέ να θεραπευτώ. γιατί οι άντρες αποφεύγουν την ψυχοθεραπεία?έχω ανάγκη έναν άντρα που να είναι διατεθημένος να μιλήσει μαζί μου, χωρίς να έχει το μυαλό του στο σέξ ρε γαμώτο και απλά να νοιαστεί για μένα σαν άνθρωπος πάνω απο όλατι θα κάνω? ως πότε? με πιάνει απελπισία. όλοι θέλουν κάτι απο σένα και εγώ δεν μπορώ να ζήσω ευτυχισμένη έτσι.ευχαριστώ που διαβάσατε την εξομολογησή μου. κάτι είναι και αυτό...έτσι δεν είναι?