ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν μπορω να καταλαβω γιατι πανε ολα μαζι κατα διαολου..αν αφεθεις και δεν κανεις τιποτα για καποιο διαστημα γιατι οι συνθηκες σε κανανε ανημπορο και δεν εχεις πια ορεξη για τιποτα ή δεν ξερω τι σκεφτεσαι και σου λενε μονος χανεις την ζωη σου, αν δεν κουνησεις το χερακι σου τιποτα δεν θα γινει, κυνηγα το και θα σου ρθει, βλεπε θετικα τη ζωη και αλλα αισιοδοξα....και λες θα ξαναρχισω να ελπιζω να κανω επιτελους κατι να αντισταθω σε εμενα...και ξαναρχιζεις αλλα ο επι χρονια συντροφος σε παραταει για μια αλλη γιατι ησουν πολυ καιρο κατω, μετα ο επι χρονια φιλος σου σου την πεφτει τελικα αφου χωρισες, στη συνεχεια ξεκινας σε μια νεα δουλεια δοκιμαστικα, βγαζεις δουλεια ,σου λενε ποσο γατα και καλο παιδι εισαι αλλα απληρωτη σε διωχνουν, μετα κανεις κατα λαθος ειλικρινα χωρις κακια και δολο ενα λαθος και δεν δεχονται την συγνωμη σου αλλα σε πατανε τοσο ασχημα αφου δειχνεις τοσο μετανιωμενη και λυπημενη βγαζοντας σε εσενα απωθημενα τους, μετα ρισκαρεις πας ενα ταξιδι με σχεδον αγνωστους μπας και αλλαξει κατι ...να ρισκαρεις για να αλλαξει η ψυχολογια σου..κι εκει σε κρινουν για το ποσο αδυνατη εισαι, δεν τρως, εισαι πολυ ευγενικη και διακριτικη, εισαι ο εαυτος σου ρε παιδι και σε κοιτουν με μισο ματι, λες στο σπτι σου να επισκευτεις εναν ψυχολογο και σε δουλευουν, κι αλλα πολλα οικονομικα,οικογενειακα σε διαστημα 2 μηνων...και οχι δεν κρινω τους ανθρωπους και το σκεπτικο τους..διοτι ο καθεις με βαση τα βιωματα του λειτουργει...κρινω αν θες την πιστη, την ελπιδα, την ζωη?? απο εκει π λες θα σηκωθω θα ρισκαρω κατι νεο σε καθε τομεα, δεν βγαινει τιποτα, αν δεν ρισκαρεις και αφεθεις παλι τιποτα...να προγραμματιζεις και να προχωρας κι ας μην βγει?? αυτη ειναι η αποψη των αισιοδοξων και δυνατων ανθρωπων?...και ας μην βγει...?