Κοίτα, η έννοια της ''διεκδίκησης'' ενίοτε είναι μία φενάκη. Δε σου ''έφαγαν'' κατ' ανάγκη τους γκόμενους, απλά μπορεί να μην έκαναν για σένα. Όπως επίσης δε σου ''έφαγαν'' τη δουλειά, ίσως να μην ήσουν το κατάλληλο άτομο για κάποιες συγκεκριμένες. Αντιθέτως, όπως η ίδια αναφέρεις, έχεις επιτύχει κάποια πράγματα, άρα δεν είσαι η προσωποποίηση της αποτυχίας. Καλή τύχη και καλή δύναμη.
5.1.2020 | 18:29
Είμαι απ έξω και κοιτάζω μέσα
Μου έχουν "φάει" πόσες φορές δουλειές, γκόμενους, μου έχουν στερήσει λεφτά ενώ θα μπορούσα να είχα πάρει περισσότερα και κάθομαι κ κοιτάζω. Παρόλο που έχω καταφέρει κάποια πράγματα στη ζωή μου που έχω στοχεύσει προσεκτικά, η εμπειρία μου κατά τ άλλα είναι αυτή. Και όσο μεγαλώνω γίνεται χειρότερο. Σαν να μη μπορώ να διεκδικήσω, να βγω στην επιφάνεια και να "φανώ" κ εγώ με τον τρόπο μου, να δηλώσω τις ανάγκες μου, να κάνω την παρουσία μου αισθητή. Δείχνω τα πάντα πολύ πιο ήπια από ότι τα νιώθω. Φοβάμαι ότι θα δείξω αδυναμία αν πω ότι θέλω κάτι, ότι ο άλλος θα το ξέρει πια και θα μπορεί να μου το στερησει πιο εύκολα. Οπότε βλέπω διεκδικητικό άτομο πάγωνω. Πολύ δικοί μου άνθρωποι μου φέρνουν παραδείγματα μα έχεις καταφέρει το ένα, το άλλο κλπ, πως γίνεται να μην μπορείς να στεριώσεις σε σχέση, να μην κάνεις πιο αισθητή την παρουσία σου στη δουλειά (οοοταν βρίσκω δουλειά) κ τα λοιπά.ΥΓ:παω σε ψυχολόγο αλλά το μόνο που συμβαίνει είναι να παρατηρούμε ότι αυτό είναι ένα μοτίβο κ λιιιγο βλέπω και το γιατί αλλά είναι ακόμα θολό. Δε μπορώ ακόμα να το αλλάξω. Αλλά δεν αντέχω πια να μη μπορώ να διεκδικήσω κ εγώ!
1
