21.2.2014 | 00:56
Ειμαι αυτος που ειμαι.
Θα καταλαβεις ποσες φορες εχω πληγωθει στο παρελθον αν κοιταξεις μεσα στα ματια μου.Θα μαθεις πως εχω θαμμενα πολλα συναισθηματα βαθια μεσα μου.Πως ολη μου η ζωη ειναι μια συνεχης αναζητηση για καποια που θα καταφερει να με κανει να της εξομολογηθω το ποσο αναγκη εχω την αγαπη.Δεν ανοιγομαι σε ανθρωπους.Δεν ελπιζω ευκολα στην αγαπη των αλλων γιατι εχω πληγωθει απο τις ιδιες μου τις ελπιδες.Η ελπιδα μοιαζει σαν κατι το μακρινο, σαν κατι που συνηθιζα να νοιωθω πριν μαθω ποσο δυσκολο κι επωδυνο ειναι να αγαπας ανθρωπους που δεν ενδιαφερονται για εσενα. Καποιες φορες απλα ευχομαι να μπορουσα να δειξω σε ολο τον κοσμο τι πραγματικα μπορω να γινω για χαρη της αγαπης.Ισως ετσι να με εβρισκε η αγαπη μονη της.Ισως να με ηθελες εσυ ή ισως να με ηθελε καποια αλλη.Ισως να ξυπνουσα μια μερα γνωριζοντας πως υπαρχει λιγη αγαπη και για εμενα εκει εξω.Θελω να με κανει καποια να χαμογελασω σαν να μην υπαρχουν προβληματα.Θελω να αγαπηθω για αυτα που νιωθω.Θελω να αγαπηθω για αυτα που σε κανω να νιωθεις.-Ενας καλλιτεχνης χωρις αγαπη.