ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε καταλαβαινω. Εχω μια δουλεια που μαρεσει πολυ αλλα κανει το κεφαλι μου σουπα. Γυρναω σπιτι και το μονο που θελω ειναι να κανω ενα τσαι, να αλλαξω ρουχα, να κατσω μπροστα απο μια οθονη και να μην χρειαστει να κανω τιποτα αλλο μεχρι να κοιμηθω. Οχι γιατι δεν μαρεσει να κανω πραγματα. Απλα γιατι νιωθω κουραση και θελω να κατσω στην ησυχια μου. Εχω πεισει τον εαυτο μου οτι αυτο ειναι μια αναγκη του εγκεφαλου. Το πιστευω οτι το χρειαζεται. Χρειαζεται να κανει κατι ανουσιο, που δεν απαιτει σκεψη για να χαλαρωσει τις μηχανες, να ηρεμησει. Δεν ειναι κακο αλλα οπως ολα, θελει μετρο. Οταν βλεπω (ειδικα τα Σαββατοκυριακα) οτι καθομαι πολλες ωρες στον υπολογιστη, σηκωνομαι οπως ειμαι και επιβαλλω στον εαυτο μου να κανει κατι αλλο. Συγυριζω το σπιτι, περιποιουμαι τα φυτα (τα οποια πηρα ακριβως για να αναγκαστω να ασχοληθω με κατι αλλο), βαζω μουσικη, μαγειρευω κατι καινουριο, παιζω επιτραπεζια κλπ.Το οτι αναγνωριζεις το προβλημα ειναι ηδη ενα μεγαλο βημα. Δωσε ωθηση στον εαυτο σου να σηκωθει απο την καρεκλα και απασχολησε τον οσο μπορεις! Μπορει να ακουγεται χαζο αλλα πιανει!

Μήπως να γνωριστούμε; (μιας και εγώ έχω ένα παρόμοιο θέμα) για αλληλοβοήθεια;Πιό σοβαρά, γενικά πρέπει να κάνεις κάτι με αυτή την αναβλητικότητα. Καταλαβαίνω πως δεν είναι εύκολο, μιας και η πρόσβαση ειναι απλή και άμεση. Αφού κρατάει χρόνια, ίσως θα έπρεπε να επισκευτείς έναν ψυχολόγο, για να σου πει διάφορες μεθόδους και μερικά μικρά τρικ για να αρχίσεις να ξεφεύγεις από αυτό. Σίγουρα δεν θα είναι εύκολο, και θα πρέπει να κάνεις κάποια πράγματα που θα σε ζορίζουν για να το πετύχεις (αφού, πολλά τέτοια πράγματα είναι απλώς θέμα συνήθειας).