9.1.2016 | 21:54
Είμαι εξωτερικό. Πνίγομαι και θέλω (πάλι) να γυρίσω.
Ήρθα σε πρωτεύουσα του εξωτερικού για δουλειά και για αποκατάσταση. Ήρθα πριν 3 μήνες περίπου μετά από ένα πανέμορφο καλοκαίρι με δουλειά και τέλεια παρέα.Έχω συγγενείς εδώ και με φιλοξενούν και με στηρίζουν οικονομικά. Αλλά δουλειά δεν έχει βρεθεί και μου λείπουν οι φίλοι μου αφάνταστα. Οι φίλοι απ' το υπέροχο αυτό καλοκαίρι. Και μαζί με όλα αυτά θέλω να δω την κοπέλα μου που ενώ δεν είχαμε ποτέ σκοπό να γίνει κάτι τέτοιο, είμαστε μαζί από τότε που έφυγα εξωτερικό. Ναι χαζό. Πολύ ανώριμο εκ μέρους μου που αφέθηκα να ερωτευτώ.Νιώθω άδειος, κενός. Θα μπορούσα κάλλιστα να τα παρατήσω όλα και να φύγω πάλι για Αθήνα και να ξαναδοκιμάσω εκεί την τύχη μου. Μα όλοι υπολογίζουν σε εμένα και έχουν κάνει προσπάθεια να με κάνουν να νιώσω καλά και να βρω δουλειά. Ακόμα και ετήσια κάρτα για τα ΜΜΜ μου έχουν πάρει για να είμαι ξέγνιαστος. Είμαι 25 χρονών μαντράχαλος που κάθε βράδυ μπαίνει πιο βαθιά στην κατάθλιψη και ορισμένες φορές κλαίει.Ξέρω πως όταν και άμα βρω δουλειά ότι θα νιώσω καλύτερα, μα πάντα θα σκέφτομαι την Ελλάδα. Το να έρθω και να γυρίσω πίσω Ελλάδα το έχω κάνει ήδη 2 φορές. Γιατί το ξαναέκανα; Γιατί έπρεπε να κάνω 3 φορές το ίδιο λάθος για να καταλάβω, μόνο που είναι αργά.
