ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
29.8.2015 | 22:00

Είμαι κολλημένη μαζί της

Μιλάω με κάποια κοπέλα, 27 εγώ, 35 εκείνη. Έχουμε μία πάρα πολύ καλή επικοινωνία μεταξύ μας. Δεν μιλάμε όμως συχνά, λόγω -προφανώς- όπως μου έχει πει, έχει πολλή δουλειά. Δεν συνηθίζει να μιλάει διαδικτυακά με "αγνώστους", απλά είχε κάποιο πρόβλημα και ήθελε να το συζητήσει. Ούτε κι εγώ όμως συνηθίζω να το κάνω, αλλά δυστυχώς είναι η μόνη μου διέξοδος. Βαριέται αφόρητα την ανταλλαγή των mail και πρότεινε να ανταλλάξουμε τηλέφωνα. Εκείνη θα μου έδινε έναν δεύτερο αριθμό, που έκανε για την συγκεκρημένη περίπτωση, αλλά εγώ είμαι εκτός χώρας, οπότε δεν μπορούμε. Όπως μου είπε, δεν της αρέσει, να κάθεται ο άλλος πάνω από την οθόνη του υπολογιστή περιμένοντας μήνυμα. Κάποια στιγμή όμως, άργησα να της στείλω μήνυμα, και έμπαινε συνεχώς στα mail της να κοιτάξει αν της έχω απαντήσει. Της άρεσε, μου λέει, που άργησα να της στέιλω γιατί σκέφτηκε πως έχω πραγματική ζωή. Κι όμως, ισχυεί το αντίθετο. Παρόλα αυτά, εγώ της είπα ότι πλέον η τεχνολογία είναι στην καθημερινότητά μας και ένα άτομο που απαντάει άμεσα δεν σημάινει πως δεν έχει ζωή αλλά ότι μπορεί να είναι και συνεπής (αυτό ισχυεί για μένα τουλάχιστον). Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφει και γενικά όσα μου έχει πει για τον εαυτό της, εκείνη μου είπε ότι ο τρόπος μου και η συγκρότηση της σκέψης μου, της έχει κινήσει το ενδιαφέρον. Εγώ είμαι άνεργη με χαμηλό επίπεδο μόρφωσης, εκείνη το ακριβώς αντίθετο. Είναι straight αλλά πρόσφατα έγινε κάτι με μία φίλη της. Πλέον όμως, δεν συνεχίζουν. Τώρα, αρχίζει και δυναμώνει μέσα της, τα αισθήματα της για έναν φίλο της, που την στηρίζει για το πρόβλημα που έχει. Όπως λέει θα ήταν ο ιδανικός. Μου είπε ότι με νοιάζεται και θέλει να γνωριστούμε και να πάμε για ένα καφέ, να μιλήσουμε κτλ. Λόγω απόστασης όμως, θα είναι δύσκολο να γίνει σύντομα. Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι θέλω να την γνωρίσω από κοντά. Σκέφτομαι να της το πω, αλλά και να της το πω, νομίζω ότι δεν έχει νόημα, αφού -προφανώς- η διαδικτυακή συνομιλία μας δεν θα κρατήσει για πολύ, αν δεν εμφανίζεται, και ειδικά αν η συνάντηση αργήσει να γίνει. Ένα μόνο πράγμα με κάνει λίγο επιφυλλακτική απένατί της. Ανακάλυψα ότι μου έχει πει ψέμματα. Μου έχει δώσει άλλο όνομα και άλλη φωτογραφία. Ή μου έχει δώσει ψεύτικο όνομα ή μου έχει στείλει ψεύτικη φωτογραφία ή και τα δύο. Σε περίπτωση όμως, που μου έχει δώσει ψεύτικο όνομα, θα το δικαιολογήσω, επειδή προστατεύει τα προσωπικά της στοιχεία, αλλά δεν θα την δικαιολογήσω για την φωτογραφία γιατί θα μπορούσε κάλλιστα να μην μου στέιλει. Πιστέυω όμως ότι μου έχει δώσει ψεύτικο όνομα γιατί αυτά που περιγράφεται σαν άνθρωπος ταιριάζει σχεδόν απόλυτα με το πραγματικό της προφίλ στο facebook όπου μου έχει δείξει απο εκεί τη φωτογραφία της. Πάντως προς το παρόν δεν της λέω κάτι, μέχρι -κι αν- κανονίσουμε να βρεθούμε από κοντά.ΥΓ 1: Μετά από δύο μέρες που είχαμε συνομιλήσει, της έστειλα μήνυμα στο skype, πέρασαν τρεις μέρες και δεν απάντησε, της ξαναέστειλα προχθες, τίποτα ακόμα. Μάλλον επειδή είναι ψεύτικο το skype και το email της, δεν μπαίνει καθόλου, οπότε δεν τα βλέπει. Μήπως να της στείλω σήμερα στο email; Μάλλον θα το παρακάνω, ήδη το παράκανα. Ελπίζω αυτό να μην την ξενερώσει. Δεν έχω εγωισμό μέσα μου, αν και μάλλον θα έπρεπε. Όταν θέλω να μιλήσω με κάποιο άτομο ή να δείξω την συμπάθεια μου, θα το κάνω, είτε με λόγια είτε με πράξεις, ανάλογα πως μου βγαίνει, ακόμα και σε "αγνώστους". Και κάπως έτσι "δένομαι" μαζί τους. Ειλικρινά περιμένω πως και πως να ξανα μιλήσουμε. Ανυπομονώ να έρθει η ώρα, να πάρω το αεροπλάνο και να φτάσω Αθήνα. Να κανονίσουμε την πρώτη μας συνάντηση και επιτέλους να γνωριστούμε από κοντά. Ξέρω ότι ακούγομαι απελπισμένη και ξενέρωτη. Ίσως και να ισχύει, αλλά έχω πολλή ανάγκη από μία σχέση, τον έρωτα, την αγάπη, και αυτή την σχέση εννοείται ότι δεν θα την έκανα με την οποιαδήποτε τυχαία. Απλά με την συγκεκρημένη νομίζω ότι μου αρέσει, την έχω "ερωτευτεί" (δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω γι' αυτο και τα εισαγωγικά) εγκεφαλικά.ΥΓ 2: Αυτή τη στιγμή, και σχεδόν κάθε μέρα, έχω ανοιχτό το skype μου και το email, περιμένοντας να μου στείλει ένα σημάδι. Αυτό κι αν ακούγεται pathetic, ε;Συγγνώμη, για το μεγάλο κείμενο. Κάθε συμβουλή δεκτή. Ευχαριστώ!
 
 
 
 
Scroll to top icon