ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν...θα τα πω περιληπτικά . Έχω μια σχέση εδώ και πέντε χρόνια περίπου. Είμαστε τρελά ερωτευμένοι ο ένας για τον άλλον (ή ήμασταν;) Και το πάθος υπάρχει ακόμα (υπάρχει;). Παρόλα αυτά...εδώ και λίγες εβδομάδες (το πολύ 3) κάτι πήγαινε λάθος..το ένιωθα. Ένιωθα λες και προσπαθούσα μόνο εγώ.. λες και ένιωθα μόνο εγω.. λες και υπήρχε αδιαφορία από αυτόν. Ένιωθα πως είχα την ανάγκη για αγάπη..για έναν έρωτα τρελό.. (κάτι που είχαμε..το να νιώθω πως λείπει κάτι σημαίνει). Έφτασε η στιγμή που το συζητήσαμε και φθάσαμε και οι δύο στο συμπέρασμα πως έχουμε απομακρυνθεί..Και εκεί είναι που μου πετάει και το καλύτερο από όλα... "Να σου πω τι πιστεύω και νιώθω εγώ; Πιστεύω πως όταν εγώ σε έβλεπα σοβαρά εσύ δεν το έκανες και τώρα με βλέπεις εσύ σοβαρά" (και στην ουσία όχι αυτός..) Μου τόνισε πως από πολύ νωρίς με έβλεπε σοβαρά και όντως έτσι ήταν..το έδειχνε.. μα το θέμα είναι πως δε μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου να μην τον βλέπω σοβαρά. Έπειτα μου τόνισε πως τα συναισθήματα του δεν έχουν αλλάξει (πχ με θέλει με αγαπάει κλπ) παρόλα αυτά μετά τη συζήτηση τα πράγματα είναι πιο ψυχρά ακόμα.. Όταν τον ρώτησα "δηλαδή τώρα είσαι μαζί μου για να περνάει η ώρα και για να περνάμε καλά " κάπως αρπάχτηκε κ μου λέει "τι είναι αυτά που λες!" Και του τόνισα πως ή βλέπεις σοβαρά τον άλλον ή για να περνάει η ώρα..τότε μου λέει "δεν ξέρω"... Και ερωτω...κατάλαβε κανείς από εσάς τίποτα; Γιατί εγώ όχι.. δεν ξέρω πως πρέπει να το διαχειριστω και τι πρέπει να κάνω. Αααα να τονίσω πως είμαστε σε σχέση απο απόσταση. Πώς βλεπομαστε 1-2 φορές τη βδομάδα και για λιγες ώρες(επειδή δε δουλεύει σε μακρινό νησί), και πώς το χειμώνα σπουδάζω οποτε πάλι απόσταση. Παρόλα αυτά ξεκίνησαν όλα όταν πήγα διακοπές με τους φίλους μου στο νησί που εργάζεται.. έκανε πολλά για να έρχεται να με δει..υποχρεώθηκε σε πολλούς έβλεπα την προσπάθεια όντως. Όμως δεν ήμασταν καλά (κάτι είχε γίνει δε θυμάμαι) οπότε δε μπορούσα να είμαι μέσα στην τρελή χαρά..άσε που ήταν και οι φίλοι μου εκεί..εννοώ δε μου αρέσει να φέρνω τον κόσμο σε αμήχανη θέση..οπότε δεν υπήρχαν πολλά πολλά.. Εε και μου είπε πως "ένιωθα σαν βλάκας που ερχόμουν και ήταν σα να μη σε ένοιαζε κλπ" . Μετά από αυτό στην επομενη συνάντηση μας του δήλωσα πως δεν τον εμπιστεύομαι όσο παλιότερα έχουν προηγηθεί κάποια γεγονότα τα οποία το ξέρει πως είναι λάθος εν τέλει (όχι δεν με απάτησε κλπ).. και είπε πως και αυτός είναι ένας λόγος που δε με βλέπει σοβαρά πια.. Αυταα