ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

οταν ημουν μικρη,φορουσα σιδερακια...ειχα μακρια μαλλακια με εντονη ψαλιδα,φοραγα συνεχως φορμες και δεν μιλαγα σε κανενα,ακοινωνητο πλασματακι...το σωματακι μου παραυτα ηταν μια χαρα και το μυαλουδακι μου επισης!Περασαν τα χρονια και συνηδετοποιησα,μεγαλωνοντας...πως ημουν και ειμαι ομορφη!!Πολυ ομορφη γ την ακριβεια.Οταν περπαταω στο δρομο με κοιτουν,το βραδυ στα κλαμπ,επισης,στο λεωφορειο,οταν περπαταω στο δρομο!!Με κοιτουν παντου!Και ναι μ αρεσει πολυ και με κολακευει...ομως παθαινω κ κτ αλλο που θελω να το μοιραστω μαζι σας...ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ....θανατηφορα, σε σημειο να κοκκινιζω κ αλλα τετοια...δεν μπορω καν να τους κοιταξω οταν το επιμονο βλεμμα καρφωνεται πανω μ,εκεινη την ωρα θελω να εξαφανιστω.γτ μ συμβαινει αυτο???αλλες κοπελες εκει εξω το χαιρονται αυτο...φλερταρουν κιολας...εγω αδυνατω!!