26.2.2015 | 01:17
Αν ειμαι περηφανος για κατι...
Ειναι που παρ' ολες τις απογοητευσεις δεν εχω παψει να εκτιμω τις γυναικες. Το ευκολο σε αυτες τις περιπτωσεις ειναι να τις απαξιωσεις, να τις βρισεις, να πεισεις τον εαυτο σου οτι μπορεις και χωρις αυτες... αμ δε. Οσο καλα και να νομιζεις οτι εισαι παντα θα σου λειπει κατι. Το δυσκολο ειναι να συνεχισεις την προσπαθεια. Και οχι επειδη ειναι "γραφτο", "θελημα θεου" η οτιδηποτε τετοιο... οχι. Τετοιες δικαιολογιες χρησιμοποιουν οι αδυναμοι που δε μπορουν να παραδεχτουν την ευθυνη που τους αναλογει. Και ναι, ακομη κι οταν ημουν στα πατωματα και ξενυχτουσα με ενα μπουκαλι στο χερι το απολαμβανα απο μια αποψη... γιατι αυτο το συναισθημα σε κανει πιο ζωντανο, σε βγαζει απο την μονοτονια της καθημερινοτητας. Και οσοι παραπονιουνται οτι δεν καταλαβαινουν τις γυναικες, να ξερουν οτι δεν υπαρχουμε σε αυτο τον κοσμο για να τις καταλαβαινουμε αλλα για να τις ΑΓΑΠΑΜΕ. Και ισως το οτι δεν τις καταλαβαινουμε να αποτελει κομματι της γοητειας τους... Εγω λοιπον δεν κραταω κακια σε καμια απο τις γυναικες που περασαν απο τη ζωη μου και μαλιστα θελω να τις ευχαριστησω ολες γιατι με εκαναν ειτε για λιγο, ειτε για πολυ, ειτε για παντα να δω τον κοσμο με αλλο ματι. Φιλε και συνοδοιπορε αντρα, την επομενη φορα που θα βρισεις τις γυναικες σκεψου τι θα εκανες στη ζωη σου χωρις αυτες... δε θα ειχες λογο να υπαρχεις πανω στον πλανητη.