ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

έβγαινα με ένα παιδί, αλλά του είπα να το τελειώσουμε. long story, short είπε κάποια πράγματα τα οποία με στεναχώρησαν πολύ και του είπα να το τελειώσουμε... ήταν θέμα αξιοπρέπειας να του πω να το λήξουμε...αυτός δεν έχει κάνει καμία κίνηση και ξέρω πως δε θα κάνει γιατί είναι εγωιστής... όταν λέω να κάνει κίνηση, εννοώ να ζητήσει συγγνώμη, αυτό, δε ζητάω πολλά. δε θα είμαστε πάλι μαζί, αλλά μια συγγνώμη θα με έκανε να νιώσω καλύτερα.. να δείξει ότι το κατάλαβε, αλλά όχι μη ρίξει τα μούτρα του με τίποτα ο κύριος...μόνο σήμερα με πήρε από κάτω και έκλαψα, έκλαψα από οργή βασικά...έκλαψα γιατί τον είδα, επειδή μένουμε στην ίδια εστία και μου μίλησε σαν να μη τρέχει τίποτα, σαν να ήμασταν πάντα απλώς γείτονες...και νόμιζα πως του άρεσα, γιατί ο τρόπος που με κοιτούσε ήταν τρυφερός ή θυμάμαι πως μπορούσα να τον κάνω να ανατριχιάσει μόνο με μια αγκαλιά...του ήταν τόσο δύσκολο να μου πει ότι του αρέσω, αλλά μιλάει στον ύπνο του βασικά και τα βράδια μου το έλεγε, όταν κοιμόταν δηλαδή, αλλά εμένα δε με είχε πάρει ακόμα ο ύπνος...έχω ανάγκη να βγω έξω, αλλά βρίσκομαι σε άλλη πόλη αυτή τη στιγμή και πραγματικά δεν έχω έναν κολλητό να του πω έλα από το σπίτι να στα πρήξω ή μια παρέα που να με γεμίζει και να βγούμε έξω...και η εστία χειροτερεύει τα πράγματα, αφού τον πετυχαίνω συχνά και βασικά θέλω να τον βλέπω, αυτό είναι το χειρότερο... τον βλέπω που φεύγει από το σπίτι και σκέφτομαι πως αυτός περνάει καλά, αλλά εγώ σαπίζω...