ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωριζόμαστε με ένα παιδί εδώ 5 μήνες ! Όταν τον πρωτογνώρισα η αλήθεια είναι πως ένιωσα ένα αρκετά περίεργο και πρωτόγνωρο για εμένα συναίσθημα ( σαν να μου άρεσε κάπως ) ! Κάναμε ( και ακόμα δηλαδή κάνουμε ) ωραίες και ενδιαφέρουσες συζητήσεις , κάνουμε πλάκες , μου λέει τα προβλήματα του κλπΚάποια στιγμή μου ζήτησε να βγούμε κι εγώ δέχτηκα ! Η αλήθεια είναι ότι ήταν παρά πολύ ωραία ! Φλερτάραμε ( και το κατάλαβα μέχρι κ οργή που είμαι παντελώς άσχετη ) , μιλήσαμε κλπΚάπου τον Αύγουστο σταματήσαμε να μιλάμε ! Η αλήθεια είναι ότι αυτές τις 20 περιπυο μέρες που δεν μιλάγαμε μου έλειψε κάπως αλλά άρχισα να νιώθω ότι μου λείπει σαν φίλος !Όταν λοιπόν αρχίσαμε πάλι να μιλάμε εγώ κάπως ασυναίσθητα άρχισα να τον βλέπω σα φίλο ( όχι απόλυτα βέβαια αλλά κάπως σα να μου είχε φύγει αυτή η τρέλα πυο ειχα στην αρχή ) ! Και έρχεται η στιγμή που βγαίνουμε για δεύτερη φορά ! Κάποια στιγμή αρχίσαμε να μιλάμε για σχέσεις και του λέω εγώ - τελείως αυθόρμητα - ότι δεν έχω κάνει ποτε σχέση και ότι δε θέλω κιόλας να κάνω κάτι αυτή την περίοδο λόγο του ότι δίνω πανελλήνιες ! ( όπως κι εκείνος δηλαδή )( Ένιωσα βέβαια κάπως σαν να το παραβλέπει αυτό δεδομένου ότι μυο πέταγε διάφορες σποντιτσες για εμάς του δυο ) ! Στο τέλος όμως της συνάντησης μας μου πετάει την εξής ατάκα : «εγώ δεν πιστεύω στη φιλία μεταξύ αντρών και γυναικών! Παλιά πίστευα αλλά πλέον το βλέπω μόνο ερωτικά !» ( αυτό το πράγμα μου το είπε ίσα με τρεις φορές ) εγώ σ αυτό δεν μπόρεσα να πω κάτι ( και γιατί δεν το περίμενα και γιατί έπρεπε να φύγω )Το θέμα μου τώρα είναι ότι μετά από τα τελευταία γεγονότα άρχισα πάλι να αναρωτιέμαι πως τον βλέπω κι αν έκανα καλά που προσπάθησα να του δείξω ότι τον βλέπω φιλικά ! Πραγματικά είμαι πολύ μπερδεμένη ! Δε μου έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο ( να δω δηλαδή κάποιο παιδί κάπως πιο ερωτικά ) και νομίζω ότι η περίοδος αυτή είναι η πλέον ακατάλληλη!