ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα! Εδω και 2 μηνες περιπου εχω παει σε μια καινουρια δουλεια. Ξεκινησαμε να δουλευουμε μαζι με μια κοπελα καινουρια κι αυτη εκει. Ειναι πολυ καλο κοριτσι πραγματικα και ειναι υπερβολικα γλυκια κοπελα. Και οταν λεω υπερβολικα το εννοω. Ειναι πολυ εκδηλωτικη παντα με αγκαλιες κλπ. Στις 2 βδομαδες που ημαστε ακομα εκει μου ειπε πως με αγαπαει πολυ και πως νιωθει πολυ τυχερη που με γνωρισε. Και γενικα μου λεει πως αχ δε θα βγω διαλειμμα θα κατσω εδω παρεουλα σου ή πωπω πως θα περασει το ρεπο μακρυα σου και πως θα αντεξω. Στις αρχες με επαιρνε και τηλεφωνα μετα τη δουλεια ή στα ρεπο,αλλα αυτο ευτυχως το εχει σταματησει γιατι σπανια απαντουσα. Οχι απο "κακια",αλλα ή θα εκανα κατι αλλο ή θα ηθελα απλως να αραξω χωρις να κανω τιποτα. Γενικα τη συμπαθω αληθεια πολυ,εχει πραγματικα καλη ψυχη και εχει πολυ χιουμορ συνηθως. Αλλα εγω δεν ειμαι τοσο καλουλα ας το πουμε. Ουτε πολλες αγκαλιες μου βγαινουν,ουτε αγαπες. Ειδικα μ αυτο το σ αγαπω πολυ ενιωσα πολυ περιεργα. Εγω για να αγαπησω καποιον υπο οποιαδηποτε μορφη σχεσης χρειαζομαι να περασω χρονο του για να δεθω. Κι ακομα και με την οικογενεια ή τους φιλους μου δεν ειμαι τοσο πολυ γλυκουλα. Δε θελω να σταματησω να κανω παρεα μαζι της,ειναι καλος ανθρωπος και συμπαθητικη,ουτε να της πω κατι που θα την πληγωνε. Απλως εγω δεν μπορω πως να το πω,τοσες ζουζουνιες. Δε θελω να το κανει αυτο γιατι νιωθω αβολα,αλλα ουτε να της πω χυμα γιατι θα στενοχωρηθει. Και δεν ξερω πως να φερθω. Δεν ξερω αν παιζουν ρολο οι ηλικιες εγω ειμαι 28,εκεινη 33.