ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η παρεα μου πεταει σποντες επειδη ειμαι μονος αρκετο καιρο αυτο με κανει να νοιωθω ασχημα απο τη μια αλλα καταβαθος ξερω οτι εχουν δικιο.Μπηκα σε αλλη παρεα και ειχαμε βγει καμια 15αρια ατομα φιλοι φιλων κλπ. Με αφορμη μια ερωτηση μιας κοπελας αρχισα να κανω χιουμορ με ολους και να αυτοσαρκαζομαι κανοντας γκαλοπ την ερωτηση της.Σε χρονο dt συνηδητοποιω οτι εχω γινει η ψυχη της παρεας σε κοσμο που ουτε καν γνωριζα ολοι γελανε οχι σε στυλ να κανω καραγκιοζιλικια αλλα με αυτα που λεω. Μετα απο αυτο αφου ηρεμει η φαση βλεπω οτι σε οποια κοπελα της παρεας και να μιλησω ειναι δεκτικη μαζι μου με ρωταει διαφορα και καποιες που δε μιλουσα με κοιτουσαν διακριτικα. Μια η οποια ειχε και γκομενο μου λεει εισαι πολυ τυχερος που εισαι ετσι. Εχοντας φουλ αυτοπεποιθηση την επεσα σε μια θεα απο αλλη παρεα εφαγα ακυρο αλλα δε με ενοιαξε καθολου.Καθως φευγαμε σκεφτομαι οτι ολα αυτα με την αρχικη μου παρεα ποτε δε θα γινοταν γιατι εκει παντα νοιωθω μειονεκτικά και δε θα εβγαζα με τπτ αυτον το χαρακτηρα. Επισης σκεφτηκα οτι τελικα δε φταιει η αρχικη μου παρεα που με μειωνει αλλα εγω που οντως συμπεριφερομαι ετσι οταν ειμαι με αυτους.Η αποψη μου λοιπον ειναι οτι οι αλλοι μας αξιολογουν με αυτο που τους δειχνουμε και οχι με οσα κρυβουμε μεσα μας. Για αυτο αφηστε την αυτολυπηση και απαισιοδοξια και δειξτε χαρα και αυτοπεποιθηση και θα εκτιμηθειτε οπως σας αξιζει.Σεντονι αλλα βλεπω αρκτετους/ες να μην την παλευουν εδω και τους το αφιερωνω.