έχω περασει κι εγώ ανάλογες καταστάσεις σα κι εσένα ταυτιζομαι απολυτα ..........................
30.9.2019 | 07:15
Ειναι αδικο
Μου εκαναν bullying στο γυμνασιο.Μετα στο λυκειο, κ τωρα κ στο πανεπιστημιο σε πιο ηρεμη μορφη. Θυμαμαι που εδινα εξετασεις και μπροστα στα ματια μου γύρισε και ειπε να φυγει απο εδω να παει να κατσει αλλου και γελουσε. Χωρις να της εχω κανει τιποτα. ( κοινη παρεα) ο θεος να την κανει παρεα. Και οι υπολοιποι δεν ειπαν τιποτα. Κανεις. Εκεινο το απογευμα πηγα σπιτι και εκλαιγα με ολη μου την δυναμη. Εκλαιγα γιατι παντα τα βαζουν μαζι μας χωρις να τους φταιμε σε τιποτα. Σε εμας τα περιεργα παιδια, που δεν εχουμε κακιες, που δεν πουλαμε μαγκια, που δεν μας αρεσει να προκαλουμε. Στο γυμνασιο ειχα δυο φιλες και στο λυκειο επισης. Παντα επρεπε να ζω με την μοναξια μου. Απο 7 χρονων περνουσα ατελειωτες ωρες μονη στο σπιτι γιατι οι γονεις μου δουλευαν ολη μερα σχεδον. Μετα για οικονομικους λογους φυγαν στο εξωτερικο και τοτε ενιωσα εντελως μονη. Ειχα ευτυχως τις 2 μου αδερφες. Αλλα καθως περασαν τα χρονια δεν θυμαμαι καμια παιδικη μου αναμνηση απο τους γονεις μου. Παντα να φοβαμαι οτι καποιος θα με εγκαταλειψει. Παντα ομως. Ποτε δεν μπορουσα να πιστεψω οτι καποιος με νοιαστηκε πραγματικα. Στην τριτη λυκειου μου καναν bullying τα αγορια στην ταξη μου σε καθημερινη βαση. Ξυπνουσα και δεν ηθελα να παω σχολειο. Πηγαινα με ενα κομπο στο λαιμο. Ενιωθα τοσο μονη. Μονη αναμεσα σε τερατα. Και υπαρχουν και παιδια που φοβουνται μην χασουν την ζωη τους επειδη ειναι "διαφορετικα". Και πανω που ενιωσα μια δυναμικότητα οταν περασα στο πανεπιστημιο τωρα ξαναβυθιζομαι στο σκοταδι. Δε θελω να κανω φιλους γιατι φοβαμαι να πιστεψω σε ανθρωπους. Και σε αυτους που πιστεψα με απογοητευσαν. Οσοι δεν το εχουν βιωσει δεν μπορουν να διανοηθουν το ποσο σοβαρα ψυχολογικα προβληματα σου δημιουργούνται μεσα απο το bullying. Σε αλλαζει.
2