ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

να υπάρχουν ακόμη το 2013 άνθρωποι που πεινούν... Όσο θα βλέπω παιδάκια να ψάχνουν στα σκουπίδια και άστεγους να σκύβουν να μη δω το πρόσωπο του γιατί ντρέπονται που είναι εκεί κάτω ξαπλωμένοι περιμένοντας 10- 20 λεπτά από ένα περαστικό εγώ θα πιστεύω ότι η ανθρωπότητα έχει αποτύχει. Δεν είπα να γίνουμε όλοι επιστήμονες ούτε να πλουτήσουμε είναι ντροπή όμως για την ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια μας να μην μπορούμε να κάνουμε κάτι να "ταίσουμε" αυτόν που εκ των πραγμάτων δεν είναι σε θέση να σκεφτεί αύριο τί θα φορέσει, που θα παέι για μπάνιο, τι γκόμενα θα βρει, τι ταινία θα δει... αυτόν που σκέφτεται μόνο αν αύριο θα έχει να φάει. Μιλάω για ζωή όχι για επιβίωση. Όσο θα υπάρχουν άνθρωποι που δεν προστατεύονται από κανένα κράτος καμία πρόνοια (και δε μιλάω μόνο για την Ελλάδα) εμένα δε θα με νοιάζει η εξαφάνιση κάποιας σπάνιας χελώνας ας πούμε... ούτε η μόλυνση του περιβάλλοντος ούτε η ανακύκλωση... όχι γιατί θέλω να πάω στο άλλο άκρο αλλά γιατί αισχύνομαι να ανησυχώ για αυτά τα πράγματα, αισχύνομαι να μιλάω για ανάπτυξη και τεχνολογία και επιστήμη όταν στο παρακάτω στενό είναι ένας γέρος και ένα παιδί ικετεύοντας για πενταροδεκάρες. Είναι άνθρωποι που δεν είχαν να πιαστούν από κάπου δε το βλέπεις? Τι θα γίνει με αυτούς? Εσύ όσο δύσκολα και να περνάς όση ανεργία και να υπάρχει στη τελική θα πας να μείνεις στο πατρικό σου έστω και προσωρινά μια στέγη θα έχεις. Ένα πιάτο φαί. Αλίμονο σ αυτόν που δεν έχει κανέναν. Έχουμε αποτύχει. Δε το βλέπεις?