ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η μητερα μου ειναι ψυχαναγκαστικη και εχει ιδεες συσχετισεως και καταδιωξεως. Απειρες φορες προσπαθησα να την πλησιασω ή να την αγκαλιασω και φευγει λεγοντας πως της θυμιζω τον πατερα μου ( εχουν χωρισει κ δεν γνωρισα πατερα ) Καθομαι μαζι της και περναω γολγοθα, με λεκτικη κακοποιηση, απαξιωτικα λογια και καμια φορα ενω ειμαι αισιοδοξος ανθρωπος αισθανομαι οτι δεν θελω να βγω απο το σπιτι.Η αδερφη μου δεν θελει ουτε να την ξερει και συναντιομαστε που και που επειδη επειδη μενει στην Κυπρο... Ειμαι πιο μονη μου απο ποτε. Ακουω εξω να μου ευχονται " Καλη Χρονια και να εισαι ευτυχισμενη" , στα μαγαζια " Κουκλιτσα μου, αγαπη μου καλο δρομο " κ.α και αντιδρω σαν ενα σκυλακι που εχει συνηθισει να το χτυπουν και εκπλησσεται με το χαδι ενος αγνωστου που θα το χαιδεψει για λιγο..... Δεν με αφηνει ουτε φιλες να εχω, ουτε σχεση... Ευχομαι σημερα που ειναι του Αγιου Αθανασιου που γιορταζε ο παππους μου που με αγαπουσε αληθινα και ηταν ομορφος ανθρωπος. Μου λειπει πολυ, αν βλεπει ποσο υποφερω εδω περα να μου στειλει εναν ανθρωπο να με βοηθησει να ξεφυγω και να χαρω κι εγω τις ομορφιες της ζωης. Ευχαριστω οποιον υο διαβαστε και στειλτε μου δυναμη με την σκεψη σας, το εχω αναγκη. Κοπελα