ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειναι καιρος τωρα που συνειδητοποίησα οτι ειμαι ερωτευμένη με κάποιον ντροπαλο απο οσο εχω καταλαβει άνθρωπο. Είναι στο περιβάλλον της εργασιας μου 3 μηνες. Στην αρχη απλα ενιωθα την εντονη αναγκη απλα να βρισκομαι κοντα του, να συζηταμε περι εργασίας και μονο. Ειμαι κι εγω κλειστη σα χαρακτήρας. Οταν αναλαβαμε μαζι κάποιο project ενιωσα πολυ περιεργα καθως καθισαμε λιγο πιο κοντα(στο χωρο της δουλειάς). Ενω μιλουσαμε επιασα τον εαυτο μου να τον κοιταζει στα χειλη ασυναίσθητα. Δεν ξέρω αν έχει καταλάβει κατι εκείνος αλλα ντρέπομαι και τον αποφεύγω. Πολυ συχνα μεσα στη μερα αισθάνομαι να με κοιταζει επίμονα, οταν ειμαστε μακρια. Σαν να ηλεκτριζεται η ατμόσφαιρα, δεν μπορω να το περιγραψω αλλιως. Ενω οταν ειμαστε κοντά ειναι τυπικος αλλα επιδιώκει να έρχεται πλαι μου τακτικα, για να με συμβουλεψει ή για να με βοηθήσει. Δεν ξέρω, νιωθω πεταλούδες στο στομαχι και σε ολο το σωμα μου. Είναι ερωτας πιστευω. Εκεινος δεν ξερω τι αισθανεται. Μηπως ειναι απλη συμπαθεια απο τη μερια του; Πως θα τα ξεχωρίσω αυτα τα δυο; Ειμαι 30 κι είναι 45. Τι με συμβουλευετε να κανω; Σας ευχαριστώ πολυ.