ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το προβλημα μου οπως πολυ καλα θα καταλαβατε ειναι η ακμη. Η δικη μου ιστορια ξεκινα περιπου στο τελος του 2015, οταν ημουν 20 ετων. Εκεινη την περιοδο ετυχε να βρω μια δουλεια η οποια μου προκαλουσε αγχος με αποτελεσμα απο το στρες να αρχισω να βγαζω σπυρακια τα οποια δεν ηταν τοσο μεγαλο θεμα για εμενα τοτε. Για να μην μακρυγορω, στα 22 πλεον, εχω επισκεφθει περιπου 5 δερματολογους, σε δημοσια νοσοκομεια ή ιδιωτες, οι οποιοι ο καθενας μου εδινε μια αγωγη με κρεμες απο εταιρειες που ειχε καποιο οικονομικο οφελος. Φυσικα καμια απο αυτες δεν ειχε το αποτελεσμα που επρεπε. Το τελευταιο 3μηνο περιπου, η κατασταση αρχισε να επιδεινωνεται με αποτελεσμα καθε μερα να ξυπναω με ενα καινουριο σπυρακι απ το πουθενα, συνηθως εσωτερικο, με το προσωπο μου να ποναει και να μην μπορω να το ακουμπησω και φυσικα με την ψυχολογια μου στα ταρταρα. Απο εναν γυναικολογικο ελεγχο που εκανα 0 γιατρος διεγνωσε ενδομητριωση και αυξημενα ανδρογονα. Παραλληλα, απευθυνηθηκα πριν απο περιπου 2 εβδομαδες σε ενα δερματολογικο κεντρο για να ξεκινησω μια θεραπεια φωτοδυναμικης, μιας και για χαπια δεν το συζηταω καν αφου πριν απο 5 μηνες περιπου σταματησα τα αντικαταθλιπτικα και δεν θελω να βρεθω ξανα στις ιδιες καταστασεις. Πλεον εχω ερθει σε ενα σημειο που δεν θελω να βγαινω απο το σπιτι μου, αυτη η λιγη αυτοπεποιθηση που μου ειχε απομεινει τωρα πλεον δεν υπαρχει ουτε για δειγμα, δεν μπορω να αντικρισω τον εαυτο μου στον καθρεπτη και το καταφυγιο μου εχει γινει το δωματιο μου. Βρισκομαι σε απογνωση.. δεν αντεχω αλλο αυτη την κατασταση.