ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με λίγα λόγια, η λέξη "αράζω" δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο μου, και είναι από τις λέξεις που μου κάνουν το μυαλό να παίρνω ανάποδες στροφές. Π.χ. όταν ακούω τη φράση "Πάμε να αράξουμε στην πλατεία"...ε απλά μου γυρνάει. Και όχι δεν κοιμάμαι πολλές ώρες, αλλά 4-5 κατά μέσο όρο, ακόμα και άμα έχω πάει σε μπαρ, και τα έχω κοπανήσει, δεν έχω σκεφτεί ούτε στιγμή να πάρω ταξί να πάω σπίτι, αλλά θα συνεχίσω την πρωινή εργασία μου κατ'ευθείαν. Και γενικά διανύω κάμποσα χιλιόμετρα μέσα στην ημέρα (περί τα 10-12) πάλι χωρίς να νιώσω κούραση...θα μπορούσα να συνεχίσω και να χορεύω (κυριολεκτικά) ύστερα και από 10αρι.Παραδόξως, παρότι κυκλοφορώ περισσότερο μόνος μου, η πολυκοσμία και τα πολυπληθή μέρη μου γεμίζουν τις μπαταρίες. Μου αρέσει να είμαι μέσα σε κόσμο, αλλά και στο επίκεντρο της προσοχής. Το να κάθομαι σπίτι με ενοχλεί, είμαι τουλάχιστονΤο ίδιο ισχύει και για την απόσταση. Το να πεταχτώ με το τρένο από την Κηφισιά στον Πειραιά, μου είναι "ένα τσιγάρο δρόμος", και όταν ακούω από άλλους στο τρένο να θεωρούν μακριά το "Κηφισιά - Ομόνοια" (ούτε καν Πειραιάς)...απλά τραβάω τα μαλλιά μου. Να μου έλεγες Λαμία, ΟΚ, αλλά 17 χιλιόμετρα είναι λίγα κατ'εμέ. Ή εγώ είμαι ανώμαλος...ή ο κόσμος είναι ανώμαλος.Είμαι 28 πάντως. Μπορεί μετά από 20 χρόνια να μην έχω τις ίδιες δυνάμεις (ελπίζω να βγω ψεύτης), αλλά και πάλι ξέρω πολλούς που είναι γύρω στα 30, που δυστυχώς μέχρι να κουνήσουν το ένα πόδι έχει βρωμίσει το άλλο.