30.3.2015 | 02:42
Ειναι γκομενικο το ζητημα.(21 χρονων κοριτσι , speaking here)
...δλδ,δεν μπορω να εμπιστευτω ανθρωπο, ποσο μαλλον καποιον για να κανω μια σοβαρη σχεση. Το ζητημα ειναι απλο,θεωρω μεγαλο ποσοστο απ τους ανθρωπους , ασοβαρο κ αναξιο για να δημιουργησω κατι καλο.Και ολος αυτος ο φοβος για την επικειμενη προδοσια , με κραταει μακρια κ απο το να γνωρισω καποιον ή ποσο μαλλον να δωσω την ωθηση που χρειαζεται για την πρωτη γνωριμια - τα πρωτα αβολα ραντεβουΘεωρω ,οτι δεν θα εχουν ουσια,ο ανθρωπος θα βγει σκαρτος, κ εν τελει κανω πισω..εξαφανιζομαι κ δωσ του παλι απ την αρχη.Σε ολο αυτο , να προσθεσω οτι κ οι φιλες μου(που γνωριζω πανω απο 15 χρονια) , δεν φερονται σωστα ετσι κ αλλιως, δλδ ποσο μαλλον , ο ανθρωπος που θα πρεπει να δωσω την ευκαιρια να με γνωρισει, για να μου κανει τα ιδια, ισως κ χειροτερα.Δεν ξερω, φοβαμαι.
