ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.8.2022 | 16:47

Ειναι καλη ιδεα να συγκατοικησεις με το συντροφο σου σε ενα σπιτι που του ανηκει?

Εχω εδω κ εναμιση χρονο σχεση με ενα παιδι κ ειμαστε πολυ καλα μαζι. Προς το παρον το παμε χαλαρα, με την εννοια οτι δεν εχουμε συζητησει πχ για οικογενεια κλπ (αλλωστε δεν μας πηραν κ τα χρονια, ειμαστε κ οι δυο 26 χρονων). Μενουμε εξωτερικο κ συγκατοικησαμε προσφατα (πηγα εγω να μεινω στο σπιτι που αυτος νοικιάζει) κ αυτος συντομα σκεφτεται να αγορασει ενα σπιτι (εχει πολλα λεφτα). Εφοσον αυτος σκοπευει να μεινει σε αυτο το σπιτι που θα αγορασει, αν θελουμε να μεινουμε μαζι θα πρεπει κ εγω να τον ακολουθησω. Το σπιτι αυτο φυσικά εφόσον θα το αγορασει εκεινος θα το επιλεξει με βαση τις δικες του αναγκες, θα ειναι κοντα στη δικη του δουλεια κλπ. Σιγουρα θα ρωτησει κ μενα αλλα εκεινος θα εχει τον πρωτο λογο γιατι αυτος θα μείνει σε αυτο το σπιτι για ολη του τη ζωη. Προσωπικα αν κ θελω να μεινουμε μαζι, δεν μου αρεσει η ιδεα οτι θα μενουμε σε ενα σπιτι το οποίο θα του ανηκει. Θεωρω οτι αν δεν πληρωνω με καποιο τροπο το σπιτι, δεν θα το θεωρω κ τοσο σπιτι μου κ θα νιωθω σα φιλοξενουμενη. Επισης, αυτο θα δημιουργει κ ενα αισθημα ανισοτητας αναμεσα μας (τουλάχιστον εγω απο την πλευρα μου θα νιωθω αβολα που θα μου πληρωνει αυτος τη στεγη που εχω πανω απ το κεφαλι μου) κ αυτο ισως θα επηεαζει αρνητικα κ τη σχεση γενικα. Θα νιωθω δηλαδη συνεχεια οτι κατι του χρωσταω. Ακομα κ αν πουμε οτι θα πληρωνω τους λογαριασμους αποκλειστικα εγω παλι δεν ειναι το ιδιο γιατι ένα σπιτι κοστιζει σαφως πολλά περισσοτερα χρηματα (αφηστε που θεωρω οτι δε θα δεχόταν κατι τετοιο, θα ηθελε κ αυτος να πληρωνει το μεριδιο του στους λογαριασμους). Το να του πληρωνω ενα ποσο καθε μηνα σαν ενοικιο παλι θεωρω οτι δεν θα το δεχοταν. Ακομα, σκεφτομαι "τι θα γινει αν μια μερα τσακωθουμε κ χωρισουμε?". Μενουμε εξωτερικο κ δεν εχω εδω καποιον απο την οικογενεια μου, οποτε σε εναν ενδεχόμενο χωρισμο δεν θα εχω που να μείνω μέχρι να βρω νεο σπιτι. Δεν ειμαστε πολυ καιρο μαζι κ παρολο που ειμαστε καλα προς το παρον, ξερω οτι δεν θα ειναι παντα ιδανικη η συμβιωση μας. Οποτε θέλω να εχω προβλεψει καθε ενδεχομενο κ να ειμαι εξασφαλισμένη σε περίπτωση που κατι παει στραβα. Τι γνωμη εχετε? Εχετε προσωπικη εμπειρια απο μια τετοια κατασταση? Εχετε μεινει ποτε σε σπίτι που ανηκε σε συντροφο σας? Πως μοιραζατε τα εξοδα κ πως ξεπερασατε αυτο το αισθημα οτι "μενω σε ενα σπιτι που δεν είναι δικο μου";
8
 
 
 
 
σχόλια

Όταν κι αν αγοράσει σπίτι (κλασική σκέψη Ελλήνων που μένουν Μ. Βρετανία, όπου παίρνουν τεράστια δάνεια) του πληρώνεις το ενοίκιο κάνοντας και συμβόλαιο με όρους που θέλετε και τελείωσε το θέμα. Πολύ μπλα μπλα για το τίποτα.
Μη δεχτείς να μένεις τζάμπα ούτε να πληρώνεις τα ψώνια, γιατί αυτά δε φαίνονται πουθενά.

Βασικά όλη η εξομολόγησ είναι μια υπόθεση, δεν αναφέρεις πουθενά αν έχει όντως συζητηθεί το ενδεχόμενο της συγκατοίκησης, αν σου έχει κάνει κάποια πρόταση, απλά υποθέσεις κάνεις ακόμα και για το αν θα σου ζητήσει την γνώμη για το ακίνητο που θα αγοράσει ο ίδιος... Προτρέχεις αγαπητή.
Να συνεχίσεις να μένεις εκεί που έμενες.

Γιατί δεν αφήνεσαι να σε φροντίσει κάποιος , να ζείτε σπτιι του , που είναι το κακό ; Είναι σαν να θες να τον ανταγωνιστείς για να είσαι ίση του. Δεν βρίσκω τον λόγο . Είναι κακό να σου προσφέρει κάποιος κάτι παραπάνω ; Θα το νιώσεις σπίτι σου με το να το φροντίσεις ,να το καθαρίσεις, με το να ξέρεις πως εκείνος σε θέλει εκεί γιατί σε βλέπει στο μέλλον του. Αν επιλέξεις να τον ακολουθήσεις να είναι με την καρδιά σου. Αν δεν νιώθεις σίγουρη για αυτή τη σχέση τότε μην μείνεις μαζί του. Αλλά αν το βλέπετε σοβαρά μια χαρά το βλέπω. Κακώς νιώθεις ότι κάτι θα του χρωστάς ,αυτη είναι δική σου ανασφάλεια λες κ δεν αξίζεις. Άστον να σου προσφέρει ότι επιθυμεί. Εδώ άλλοι δεν θέλουν να προσφέρουν καν ,εσένα αυτό θα σε χαλάσει ; Εχε του εμπιστοσύνη αν το θες.

Τα βάζεις κάτω και υπολογίζεις προσεγγιστικά πόσο σου κοστίζει να νοικιάζεις ένα δικό σου σπίτι(μαζί με λογαριασμούς κτλ.) και τι θα στοιχίζει να μένεις στο δικό του. Κατά τη γνώμη μου, καλό θα ήταν να έχεις την εναλλακτική του δικού σου σπιτιού αλλά αν δεν υπάρχει η δυνατότητα ή δε θέλεις στην παρούσα φάση να "μοιράζεσαι" ανάμεσα σε δυο σπίτια, φρόντισε τουλάχιστον να έχεις τα χρήματα στην άκρη ώστε να μπορείς ανά πάσα στιγμή να πας σε άλλο.

ν εχεις το χώρο σου (έστω κ πολύ μικρό) κ ν έχεις την αυτονομία σου στο θέμα στέγης, στα 26 τρέχα γυρεύε τ θ γίνει, μπορείς ν μένετε άλλωστε μαζί γ αρκετές μέρες τ βδομάδα και ν συνεισφερεις μ καποιο τρόπο γ αυτές τις μερες Και ΑΝ ΟΛΑ πάνε καλά στ μέλλον, τότε βλέπεις

Σίγουρα θα πρέπει να μιλήσετε για τα οικονομικά. Πόσα θα δίνεις και πόσα θα δίνει σε κοινά έξοδα. Από εκεί και μετά πρέπει να κάνεις έναν οικονομικό προγραμματισμό και να αποταμιεύεις ένα καλό ποσό ώστε αν χωρίσετε να μπορείς να κάνεις εύκολα μια νέα αρχή. (Εννοείται ότι δεν τον ενημερώνεις για τα χρήματα αυτά). Δυστυχώς οι σχέσεις έχουν γίνει πολύ ρευστές και εφήμερες. Όλοι χωρίζουν χωρίς λόγω και αιτία, απλά γιατί βαρέθηκαν.

Εγω μενω σε σπίτι που είναι του συντρόφου μου. Είχα το ίδιο πρόβλημα στην αρχή αλλά για να το νιώσω σπίτι, επέμενα να πληρώνω περισσότερους λογαριασμούς και μέσα στο σπίτι μπήκε πολύ η αισθητική μου σε χρώματα κλπ. Οπότε ένιωσα κάπως καλύτερα και τώρα μετά από χρόνια δεν νιώθω διαφορά.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon