5.8.2016 | 14:25
Είναι πολύ περίεργο το συναίσθημα...
που μου άφησε όλη αυτή η κατάσταση!Έχω φτάσει στο σημείο να μη ξέρω πια τι να σκεφτώ και πώς!Είναι πολλά αυτά που έχω στο μυαλό μου και θέλω να τα μοιραστώ μαζί του αλλά δεν μπορώ!Έχει υψωθεί ένα τείχος αναμεσά μας έπειτα από έναν καυγά μας..υπάρχει μια τεράστια συναισθηματική απόσταση λες κ δν φτάνει η χιλιομετρική που ήδη έχουμε!Νιώθω πως δεν τον ξέρω πια..πως δεν θα έρθω ποτέ ξανά κοντά του αν κ αυτός θεωρεί πως ένα διάλειμμα την συγκεκριμένη στιγμή θα καταφέρει να μας φέρει κοντά και να μας κρατήσει τελικά μαζί για καιρό ακόμα..Πιστεύει στη σχέση αυτή αλλά του είναι αδύνατο τώρα να μου μιλήσει γλυκά να μου πει οτι του λείπω να μου πει..σ αγαπώ! Θέλει χρόνο να σκεφτεί λογικά και χωρίς συναισθηματική πίεση(την οποία εγώ του ασκώ) λες και οι σχέσεις γενικά στηρίζονται καθαρά στην ψυχρή λογική! Νιώθω μάλλον κενή,προδομένη και ηλίθια..νιώθω διαφορετικά από κάθε άλλη φορά και νομίζω πως δε θα καταφέρω να τον αγκαλιάσω ξανά όπως πριν..λυπάμαι δν ήθελα να γίνει έτσι..είμαι πιο αδύναμη κι ας μου ζητάς να γίνω περισσότερο δυνατή και να μάθω να τα γράφω όλα! Μάλλον δν θα με δεις να γίνομαι δυνατή..αλλά χαίρομαι που έκανα δυνατό εσένα!!