Έχουμε χωρίσει εδώ και έναν μήνα με τον σύντροφό μου. Μέναμε μαζί σχεδόν δύο χρόνια. Μου λείπει πολύ και δεν μπορώ να συνηθίσω την απουσία του από το σπίτι. Με έχει διαγράψει από παντού και δεν έχουμε επικοινωνία. Εγώ δεν άντεξα και τον πήρα τηλέφωνο να τον ρωτήσω αν δεν σήμαινα τίποτα γι'αυτόν και μου απάντησε γιατί το σκέφτομαι ακόμα.Και εγώ αναρωτιέμαι πώς γίνεται να του πέρασε τόσο γρήγορα και να μην του λείπω όταν μου έλεγε ότι είχε συναισθήματα για εμένα. Γενικά για άντρας είναι αρκετά συναισθηματικός. Είναι δυνατόν σε έναν μήνα να συνηθίσεις την απουσία του άλλου , να μην σε νοιάζει και να τα έχεις ξεχάσει όλα, ενώ είχαμε σχεδόν τρία χρόνια σχέση. Δεν σήμαινα τίποτα γι'αυτόν? Αναρωτιέμαι αν θα επικοινωνήσει ξανά ποτέ μαζί μου?Εγώ γιατί βασανίζομαι ακόμα και αυτός είναι τόσο χαλαρός ?Μου είπε να μην τον ενοχλώ και θα μιλήσουμε μόνο αν γίνει κάτι πολύ σοβαρό. Που πήγε η αγάπη και το δέσιμο που είχαμε σε έναν μήνα ? Εξαφανίστηκε ή ποτέ δεν με αγάπησε? Πόσο χρόνο χρειάζεται για να ξεπεράσεις τον χωρισμό? Όταν αγαπάς και είσαι ερωτευμένος με τον άλλον βάζεις την λογική πάνω από το συναίσθημα? Πώς αντέχεις και δεν σπας για τον πάρεις τηλέφωνο και να ακούσεις την φωνή του? Δεν θέλω να περιμένω για πάντα ότι θα με πάρει τηλέφωνο μετά από μήνες ....είναι τόσο βασανιστικό.