ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι κοπέλα,και τα δύο τελευταία χρόνια κάνω παρέα,φιλική και μόνο,με ένα συμφοιτητή μου,είμαστε κάτι σάν κολλητοί.Ο συμφοιτητής μου είναι από επαρχία και επειδή τελευταία έχει ζοριστεί οικονομικά,αποφάσισε φέτος να βρεί συγκάτοικο,και βρήκε τελικά ένα παιδί που είναι φοιτητής και αυτός αλλά σε άλλη σχολή.Επειδή πηγαίνω σχετικά συχνά στο σπίτι του φίλου μου,ήταν φυσικό να γνωρίσω τον συγκάτοικο του.Από την πρώτη στιγμή υπήρξε ενδιαφέρον και από τις δύο πλευρές,σιγά-σιγά πλησιάσαμε ο ένας τον άλλο,έχουμε βγεί ήδη τρείς φορές για να γνωριστούμε καλύτερα,χωρίς να έχει γίνει τίποτα περισσότερο μεταξύ μας,και εκείνος μου έχει πεί καθαρά ότι θέλει να κάνουμε σχέση.Όλα αυτά,χωρίς ο φίλος μου να ξέρει κάτι.Δέν του έχω πεί απολύτως τίποτα για όσα συμβαίνουν με εμένα και το συγκάτοικο του,και έχω ζητήσει και από εκείνον να μήν του πεί κάτι πρός το παρόν.Διστάζω γιατί δέν ξέρω,αλλά μου έχει καρφωθεί ότι θα το πάρει στραβά.Επειδή είναι και άνθρωπος που έχει κάποιες "παραδοσιακές" να το πώ έτσι,αντιλήψεις,νομίζω πως θα του κακοφανεί και θα με κακοχαρακτηρίσει.Μου έχει πεί αρκετές φορές μεταξύ σοβαρού και αστείου,πως επειδή εγώ δέν έχω αδερφό,να νιώθω εκείνον σάν αδερφό μου,και ότι θα με προστατεύει από όλους και από όλα.Εγώ αυτό το έχω πάρει στην πλάκα,αλλά εκείνος μου έχει πεί ότι το λέει και το εννοεί.Έχω μιλήσει για όλα αυτά στο άλλο παιδί,και μου είπε πως από τη στιγμή που με το συγκάτοικο του είμαστε μόνο φίλοι,δέν βλέπει το λόγο γιατί εγώ να νιώθω έτσι.Μου είπε πως όλοι οι άνθρωποι με κάποιο τρόπο γνωρίζονται και σε εμάς έτυχε να γνωριστούμε έτσι,ότι δέν κάνουμε κάτι ανέντιμο,και επίσης μου είπε άν θέλω να του μιλήσει εκείνος για εμάς,και να βγώ από τη δύσκολη θέση.Πραγματικά δέν ξέρω γιατί έχω τόσες τύψεις και ενοχές απέναντι στον φίλο μου.Ίσως να φανεί τρελό,αλλά νιώθω σάν να τον "εκμεταλλεύτηκα" για να κάνω γνωριμία με κάποιον, σάν να έκανα κάτι κάτω από τη μύτη του.Σήμερα για παράδειγμα,θα κάνω κάτι που μου έχει δημιουργήσει κι άλλες ενοχές.Ενώ ο φίλος μου μου είχε προτείνει να πάμε σινεμά,του είπα ψέματα ότι θα έχουμε επισκέψεις και δέν θα μπορέσω να φύγω καθόλου γιατί πρόκειται για συγγενείς με τους οποίους έχουμε πολύ καιρό να βρεθούμε λόγω κορωνοιού,ενώ θα βγούμε με τον συγκάτοικο του.Τί να κάνω,δέν μπορώ να κάνω διαφορετικά,γιατί πολύ απλά θέλω να βγώ με εκείνον,θέλω να τον ξαναδώ,έχω αρχίσει να νιώθω πολύ όμορφα συναισθήματα.Τελικά έχω τόσο παράλογα μεγαλοποιήσει το θέμα,ενώ δέν θα έπρεπε;Συγγνώμη άν σας κούρασα.