25.6.2014 | 00:17
Εις μνήμην
Σ΄αγαπώ. Νομίζω. Όταν προσπαθώ να εκφράσω με λέξεις το πως νιώθω σκέφτομαι πως όλο αυτό ίσως είναι παιχνίδι του μυαλού μου. Μετά έρχονται στο μυαλό μου εικόνες. Στιγμές, από τις ελάχιστες στιγμές που ζήσαμε μαζί, και ζωντανεύω πάλι. Για λίγο. Το χέρι μου να κρατιέται σφιχτά μες το δικό σου κατεβαίνοντας τα σκαλιά, το απαλό άγγιγμα σου στους ώμους μου, την έξαρση στο βλέμμα σου όταν συζητούσαμε, την πρώτη και τελευταία μας αγκαλιά. Όμορφες στιγμές. Πλουτίζουν την καρδιά. Γλυκιά που μπορεί να γίνει η ζωή σου καμιά φορά. Κι ύστερα ο χρόνος. Ο χρόνος και η μνήμη.
