ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χρειάζομαι μια αντικειμενική γνώμη.Είναι ένα παιδί που μου ψιλοαρέσει. Και με αυτό εννοώ πως τον λατρεύω σαν χαρακτήρα και τον θαυμάζω, περναω καλά μαζί του, μου αρέσει εμφανισιακά, τον εμπιστεύομαι αλλά δεν ξέρω αν θα μπορούσα να είμαι μαζί του. Μια χαρά ως εδώ, "τότε μην κάνεις κάτι μαζί του, μην το σκέφτεσαι και θα σου περάσει".Κάνουμε κολλητή παρέα τον τελευταίο καιρό. Την Παρασκευή ήμασταν μεγάλη παρέα, κάναμε και οι δυο κεφάλι και τελικά καταλήξαμε να φασωνόμαστε παθιασμένα (και μεθυσμένα) στη βεράντα, στο σαλόνι μπροστά σε όλους, στην κρεβατοκάμαρα. Δεν ξέρω από πού να αρχίσω.Αυτός γενικά είναι κοινωνικός. Επιδιώκει να έχει οικειότητα με όλους και όλες. Έχει μερικά άτομα (ανάμεσά τους και εγώ) με τα οποία γουστάρει πολύ να βγαίνει και να συζητάει για ώρες. Είναι πανέξυπνος, θα μπορούσα να τον ακούω να μιλάει για ώρες. Και είναι πανέμορφος (εδώ αυτοχαστουκίζομαι γιατί τόσες μέρες προσπαθώ να με κάνω να μην το σκέφτομαι αυτό). Και είναι και αστείος, η ψυχή της παρέας. Και... μυρίζει πολύ ωραία. Οπότε πάμε στα γεγονότα της Παρασκευής. Έγινε μια παρεξήγηση το πρωί, και νόμιζε πως θα του κάνω ερωτική εξομολόγηση (κάτι με είχε πειράξει και ήθελα να του το πω προσωπικά και αυτός νόμιζε πως επειδή ήθελα να μιλήσω μόνο σε αυτόν, θα του τα ζήταγα). Το βράδυ βγήκαμε και το λύσαμε. "Δεν κάνω κάτι με φίλες ή με κοπέλες από τη σχολή γενικά" αυτός, "Μου αρέσει πολύ η παρέα σου και δεν σκέφτομαι τη σχέση μαζί σου" εγώ. Και μετά όλα τα θυμάμαι θολά. Μου χάιδευε το πόδι, έπαιρνε το χέρι μου και το περνούσε απαλά μπροστά από τα χείλη του, με κοιτούσε με τρόπο που δεν έχω ξαναδεί να κοιτάει άλλη. Σε μια φάση βγήκε στο μπαλκόνι, βγήκα κι εγώ μαζί του αλλά τίποτα (με τρώει κι εμένα ο απαυτός μου). Μετά απλά με φασώνει μπροστά σε όλους. Μετά στο μπαλκόνι να χτυπιόμαστε στους τοίχους, στις τζαμαρίες, να καβαλιόμαστε, να σταματάμε για να πάρουμε ανάσα... και να μου λέει "δεν είμαι εγώ για εσένα, είμαι αρ**δι, δεν μπορώ να σου προσφέρω αυτά που θες". Και να του λέω "δεν ζητάω τίποτα από εσένα". Και να προσπαθούμε να σταματήσουμε αλλά να μην γίνεται. Να του λέω πως δεν νιώθω κάτι και αυτός να με φιλάει επίτηδες και να με ρωτάει "α ώστε δεν νιώθεις ε;" και να γελάει. Και μετά να μου λέει πως απογοητεύει τον φίλο του που με γουστάρει και εκείνος... Πάλι μέσα στο σαλόνι. Παίζανε θάρρος ή αλήθεια, οπότε κατέληξα να φασωθώ με άλλους/λες 3. Και αυτός ζήλευε. Μου το είπε, μου το έδειξε, κοπανούσε τοίχους και έλεγε "έχεις άλλους 3 εκεί μέσα που μπορούν να σου κάνουν ότι σου κάνω εγώ". Μεθυσμένες αγκαλιές, μεθυσμενες συζητήσεις. Ώσπου καταλήξαμε στην κρεβατοκάμαρα, και ευτυχώς κρατηθήκαμε και δεν το κάναμε. Αλλά μου είπε "είσαι αυτό που θέλω και αυτό που δεν θέλω". Και την επόμενη μου είπε πως του άρεσε όλο αυτό γιατί ένιωσε πολύ άνετα μαζί μου αλλά αποφασίσαμε να το κρατήσουμε στο φιλικό. Και χθες ξαναβγήκαμε όλοι μαζί. Είπε κάτι που με πείραξε και αμέσως όταν το κατάλαβε μου είπε να πάμε μαζί να πάρουμε τσιγάρα και συζητήσαμε. Με πήρε αγκαλιά, άκουσα την καρδιά του να χτυπάει και (ακολουθεί χαζή, ρομαντική δήλωση) ένιωσα πως κάθε χτύπος που άκουγα αντηχούσε μέσα μου, γινόταν ένα με εμένα. Τον άφησα μετά από λίγο, και πήγε να με ξαναπάει αγκαλιά αλλά κρατήθηκε. Δεν με κοιτούσε κατάματα για πολλή ώρα, αλλά έβρισκε αφορμές να μου κρατήσει το χέρι. Είτε για να δούμε ποιος είναι πιο δυνατός, ή για να μου δείξει ένα κόλπο για να χαλαρώνει ο καρπός...Ρε παιδιά τι παίζει με τούτον; Γενικά όταν κάποιος κάνει κεφάλι πόσο μετράνε αυτά που λέει και αυτά που κάνει; (ναι είμαι άβγαλτη)Από όσο τον ξέρω, δεν θα ήθελα να είμαι κοπέλα του γιατί έχω καταλάβει (και ο ίδιος το λέει) πως βγαίνει με άλλου τύπου κοπέλες. Εγώ μπορεί να είμαι πιο casual, πιο φιλόδοξη και busy, τα μαλλιά μου και το makeup μου δεν είναι πάντα στην εντέλεια και είμαι λίγο nerd. (*δεν λέω πως το να είσαι πάντα θεάρα είναι κακό ή επιφανειακό. για κανέναν λόγο δεν θα υποστήριζα κάτι τέτοιο, απλά προσπαθώ να δώσω μια -λίγο στερεοτυπική- εικόνα για να καταλάβει όποιος ενδιαφέρεται).Το ένστικτό μου μου λέει πως δεν με βλέπει μόνο ως φίλη και πως προσπαθεί πολύ να μην κάνει κάτι παραπάνω μαζί μου, γιατί ξέρει πως εγώ θέλω κάτι σοβαρό και αυτός δεν είναι σίγουρος για τίποτα γιατί δεν είχε σοβαρή σχέση ποτέ, ούτε έχει αγαπήσει τόσο ώστε να πληγωθεί (ή έτσι λέει). Και γιατί δεν θέλει να χαλάσει η παρέα. Ρε παιδιά, όταν είμαι κοντά του νιώθω το στήθος μου να καίει. Όταν με κοιτάει ή με αγγίζει νιώθω πως θα κάνω μπαμ. Συνέχεια λέω από μέσα μου "δεν νιώθεις τπτ για αυτόν, δεν τον βλέπεις ερωτικά" και με έχω πείσει σχεδόν αλλά... εσείς πώς τα βλέπετε όλα αυτά;